30 oktober 2009

Nieuw: Agneskerk twittert

Twitter is het Engelse woord voor 'kwekken' of 'tjilpen'. Het is een website waarmee korte berichten ('tweets') gestuurd kunnen worden naar een groep mensen. Op die manier kan iemand laten weten wat hij aan het doen is.
Twitter is populair. Per seconde worden 200 tweets verzonden.

Sinds enkele dagen is ook de Agneskerk aan het twitteren. Met uw mobiele telefoon of op internet kunt u alles volgen wat wij daar aanbieden.

Kijk voor de Twitter updates in de rechterkolom op deze site of ga naar www.twitter.com/agneskerk en meld u aan om ons te volgen.


30 seminaristen ontvangen tonsuur en soutane

Op zaterdag 24 oktober hebben in totaal 30 seminaristen van de twee seminaries [Wigratzbad (D) en Denton (VS)] van de priesterbroederschap Sint Petrus (FSSP) de tonsuur ontvangen. Bovendien hebben zij hun burgerlijke kleding afgelegd en dragen vanaf nu een soutane.


De tonsuur is het teken van het opgenomen zijn in de geestelijke stand en gaat gepaard met een inkledingsritus. Deze ritus werd door het motu proprio 'Ministeria quaedam' van paus Paulus VI op 1 januari 1973 'afgeschaft'. Aan traditionalistische gemeenschappen, zoals de priesterbroederschap Sint Petrus, is het echter toegestaan deze ritus nog steeds toe te passen.


In het Duitse FSSP-seminarie in Wigratzbad celebreerde mgr Wolfgang Haas, aartsbisschop van Vaduz, Liechtenstein, deze ritus voor de seminaristen die aan het begin van hun tweede studiejaar de tonsuur krijgen toegediend.


De zwarte soutane is een teken van de symbolische dood van de priester, die 'dood' is voor de wereld. Hij is niet langer beschikbaar voor deze wereld maar heeft zichzelf geheel weggegeven aan de Heer. Een soutane telt 33 knoopjes, die staan symbool voor de 33 levensjaren van Jezus Christus op aarde.

Uw gebed wordt gevraagd voor alle seminaristen, maar in het bijzonder voor deze 30: Heer, geef aan Uw volk heilige priesters.



Mistijden Allerheiligen en Allerzielen

Zondag 1 november vieren we het Hoogfeest van Allerheiligen met een plechtige Drieherenmis om 11.00 uur.

Op maandag 2 november wordt Allerzielen gevierd met een aantal Requiemmissen, en wel als volgt:

  • 11.00 uur: 2 H.H. Requiemmissen
  • 14.00 uur: 3 H.H. Requiemmissen
  • 16.00 uur: 3 H.H. Requiemmissen
  • 19.00 uur: Plechtige gezongen H. Requiemmis met absoute

grafsteen



29 oktober 2009

Angelus-toespraak 25 oktober 2009: Geen Afrikaan mag van dagelijks brood verstoken blijven

Afgelopen zondag heeft paus Benedictus XVI de Tweede Bijzondere Bisschoppensynode voor Afrika afgesloten met een heilige Mis in de Sint-Pietersbasiliek. In zijn homilie riep de Paus op tot een wereldwijde herverdeling van goederen en middelen opdat alle mensen daarin kunnen delen en niet alleen de reeds ontwikkelden.

De Kerk moet er alles aan doen wat in haar mogelijkheden ligt zodat er geen Afrikaan is die van zijn dagelijks brood verstoken blijft. Een verzoende Kerk, een familie van God zonder culturele of etnische conflicten, is een krachtig middel tot verzoening in individuele landen en voor het gehele Afrikaanse continent.

De Paus kondigde in zijn Angelus-toespraak ook de volgende bisschoppensynode aan die zal zijn gewijd aan het Midden-Oosten.

De volledige Angelus-toespraak kunt u hier bekijken:



25 oktober 2009

Preek voor het hoogfeest van Christus Koning


De Koning der Liefde maakte Zichzelf tot slachtoffer
van Zijn eigen Zoenoffer.

Epistel
Kol. 1, 12–20
Broeders: wij brengen dank aan God de Vader, die ons waardig heeft gemaakt deel te mogen hebben aan het lot der heiligen, in het volle licht. Hij heeft ons ontrukt aan de macht der duisternis en overgebracht naar het rijk van zijn beminde Zoon, in wie wij de verlossing bezitten, de vergiffenis der zonden, door de kracht van zijn Bloed. Deze is het beeld van de onzichtbare God, geboren voordat alles geschapen werd; want in Hem werd alles geschapen, wat in de hemel en op aarde is, het zichtbare en onzichtbare, tronen zowel als heerschappijen, overheden en machten; alles is door Hem en in Hem geschapen. Zo bestaat Hij voor allen, en alles bestaat in Hem. Hij is ook het hoofd van het lichaam, dat wil zeggen van de Kerk. Hij is het begin, de Eerstgeborene uit de doden, opdat Hij in alles de eerste plaats zou hebben. Want het was besloten, dat in Hem alle volheid zou wonen, en dat Hij vrede zou brengen door het Bloed van zijn kruis en door zijn toedoen alles weer met God zou verzoenen, wat op de aarde of in de hemel is: in Christus Jezus, onze Heer.

Evangelie
Joh. 18, 33–37
In die tijd vroeg Pilatus aan Jezus: “Zijt Gij de Koning van de Joden?” Jezus antwoordde: “Stelt gij de vraag uit u zelf of hebben anderen u dat van Mij gezegd?” Pilatus hernam: “Ben ik soms een Jood? Uw eigen volk en de opperpriesters hebben U aan mij uitgeleverd. Wat hebt Gij gedaan?” Jezus gaf ten antwoord: “Mijn rijk is niet van deze wereld. Als mijn rijk van deze wereld was, dan zouden mijn dienaren ervoor strijden, dat Ik niet aan de joden werd overgeleverd; maar mijn rijk is nu eenmaal niet van hier.” Toen vroeg Pilatus Hem: “Dus Koning zijt Gij?” Jezus antwoordde: “Ja, gij zegt het; Koning ben Ik. Daartoe ben ik geboren en daartoe in de wereld gekomen, om getuigenis af te leggen voor de waarheid. Ieder, die uit de waarheid is, luistert naar mijn stem”.

Preek
Vandaag vieren wij niet alleen het hoogfeest van Christus Koning maar tegelijkertijd ook de eerste heilige communie van Marcha en Miriam. Daarom zal ik eerst het belang van deze gebeurtenis aan hen uitleggen.

Marcha en Miriam, vandaag is een heel bijzondere dag, de dag van jullie eerste heilige communie. De voorbereidingen op deze dag hebben lang geduurd: een heel jaar hebben jullie de catechismuslessen gevolgd en afgelopen dinsdag zijn jullie voor de eerste keer gaan biechten, om jullie hart en jullie ziel schoon te maken voor God Die vandaag daar zal intrekken. God komt te wonen in jullie hart en ziel, omdat Hij wil dat jullie met Hem zullen leven en omdat Hij jullie tot Zijn hemelse paradijs wil brengen. God de Zoon, Jezus Christus, was waarlijk God en mens tegelijk. Hij biedt Zich aan de gelovige zielen als Offer en Spijs aan – vandaag voor de eerste keer ook aan jullie – en dat doet Hij onder de gedaante van een kleine witte hostie. Dit is het kostbaarste dat jullie ooit van God zullen ontvangen, want deze hostie is God Zelf. God is altijd goed, daarom geeft Hij Zichzelf zodat wij kunnen leven. De goede God, Die in jullie hart en ziel komt te wonen, wordt altijd blij als wij Hem een schone woning bereiden, vrij van kwaad en zonde. Daarom was het ook noodzakelijk dat jullie gingen biechten voordat Hij vandaag intrekt.

Marcha en Miriam, de mensen zijn niet zo goed als God. Daarom komt hij ons helpen om naar het paradijs te gaan. Hij vertelt ons waar wij moeten gaan, maar als onze ziel smerig is, dan kunnen wij Hem niet horen als Hij tot ons komt. En dan wordt God triest. Om God te kunnen horen moeten jullie je ziel en je hart schoonhouden. En zullen je hart en je ziel toch eens smerig worden, dan moeten jullie hen opnieuw schoonmaken in de heilige biecht.

Beminde gelovigen, vandaag viert de kerk de glorie van Christus. Hij is de Koning van de koningen en de Heer van de heren. Over Zichzelf zegt Hij: “Mij is alle macht gegeven in de hemel en op aarde”. Als aan Christus alle macht gegeven is, dan volgt daaruit noodzakelijkerwijs, zo schreef paus Leo XIII, dat Zijn gezag het hoogste moet zijn, absoluut en onafhankelijk van iedereen, zodat geen enkele macht aan Zijn Macht evenwaardig is of daarop lijkt. En daar die macht Hem gegeven is zowel in de hemel als op aarde, moeten hemel en aarde Hem gehoorzamen.

Jezus Christus is koning, Hij is opperheer, aan Hem is alles onderworpen. Daarom is het ook juist dat iedereen aan Zijn woorden, aan Zijn leer en aan Zijn wensen gehoorzaamt. Onze tijd zweert bij democratie en het zelfbeschikkingsrecht van de volkeren, maar respecteert niet langer dat de overheid door God is ingesteld. Tegenover deze steeds toenemende statelijke miskenning van het gezag van Christus heeft paus Pius XI het feest van de universele heerschappij van Christus ingesteld.

Wie aan Hem onderdanig is, vindt de vrijheid. Deze vrijheid is een andere vrijheid dan de foute vrijheid in onze huidige samenleving. De vrijheid die het koningschap van Christus geeft is namelijk te vinden in het beleven van de Waarheid. Alleen die Waarheid verzekert ons van de hoogste en de eigenlijke vrijheid. De afhankelijkheid hierin van God en van Christus en van Zijn heilige katholieke Kerk is geen slavernij, maar de weg naar het zuiverste geluk.

Ieder van ons is van Jezus afhankelijk. Hij is de Redder voor iedereen, Hij is de enige Waarheid. Hij is de Weg door dit leven, en daarom is Hij ook onze Koning. Hoe meer wij inwendig Zijn heerschappij erkennen en aanvaarden, des te meer zal de goddelijke rijkdom van liefde ons vervullen met licht, kracht en geluk. Zijn Rijk – zo bidden wij vandaag in de prefatie van de Mis – is een rijk van waarheid en van leven. Zijn Rijk is een rijk van heiligheid en van genade. Zijn Rijk is een rijk van gerechtigheid en vrede. Deze prefatie is als een program voor ons leven en tegelijkertijd een belofte.

Beminde gelovigen, wie Christus zoekt, zich totaal aan Hem onderwerpt en ook in alles van Hem afhankelijk wil zijn, vindt waarheid en leven. Want hij belijdt Hem als zijn Koning, en de Koning zal hem Zijn gunsten bewijzen. Dit geldt zowel voor de staten en volkeren als voor de individuele mens. Amen.


22 oktober 2009

Angelus-toespraak 18 oktober 2009: De Kerk is geroepen om het werk van Jezus Christus in deze wereld voort te zetten

Afgelopen zondag waren duizenden gelovigen bijeen op het Sint-Pietersplein om met paus Benedictus XVI het Angelus te bidden. In zijn toespraak - op Wereldmissiedag - zei de Paus dat de Kerk missionair is doordat zij geroepen is om het werk van Jezus in deze wereld voort te zetten door het Evangelie van het Koninkrijk Gods aan alle mensen te verkondigen.

Alle christenen zijn geroepen om hieraan mee te werken, ieder in zijn eigen omstandigheden en met zijn eigen talenten. De Paus bracht in herinnering dat talloze missionarissen, priesters, religieuzen en leken, die hun leven hebben toegewijd aan de verkondiging van het Evangelie aan de wereld, te lijden hebben onder tegenslagen en soms zelfs vervolging. De Paus noemde met name de priester Ruggero Ruvoletto, die onlangs werd vermoord in Brazilië, en pater Michael Sinnott, die vorige week op de Filippijnen werd ontvoerd.

Tenslotte sprak de Paus over de Afrika-synode die ten einde loopt. Hij riep de gelovigen op om te bidden voor de jonge Kerk in Afrika en om materieel en spiritueel te delen met onze broeders en zusters in dat deel van de wereld.

De volledige Angelus-toespraak kunt u zien in de volgende video:



19 oktober 2009

Preek voor de 20e zondag na Pinksteren

"Ga heen, uw zoon is weer beter!"

Epistel
Efesiërs 5, 15–21
Broeders, zorgt ervoor dat gij met alle omzichtigheid uw levenswandel inricht; niet als onverstandigen, maar als wijze mensen, die de tijd benutten; want het zijn kwade dagen. Weest daarom niet kortzichtig, maar toont begrip voor de wil van God. Bedrinkt u niet aan wijn; want daaruit volgt losbandigheid; maar vervult u met de Heilige Geest, en spreekt onder elkander in psalmen en lofgezangen en geestelijke liederen, terwijl gij de Heer lofzingt in uw harten; en brengt zonder ophouden voor alles dank aan onze God en Vader in de Naam van onze Heer Jezus Christus. Weest aan elkander onderdanig in de vreze van Christus.

Evangelie
Johannes 4, 46–53
In die tijd was er een zekere hofbeambte, wiens zoon ziek lag te Kafarnaüm. Toen hij hoorde, dat Jezus uit Judea naar Galilea was gekomen, ging hij naar Hem toe, en verzocht Hem om zijn zoon te komen genezen; want deze lag op sterven. Jezus nu sprak tot hem: “Als gij geen tekenen en wonderen ziet, gelooft gij niet”. De hofbeambte zeide tot Hem: “Heer, kom toch, vóórdat mijn zoon sterft!” Jezus sprak tot hem: “Ga heen, uw zoon is weer beter!” De man geloofde het woord, dat Jezus tot hem sprak, en ging heen. Toen hij nog onderweg was, kwamen zijn dienaren hem tegemoet en berichtten hem, dat zijn zoon weer beter was. Hij vroeg hun dan naar het uur, waarop de beterschap was ingetreden. En zij antwoordden hem: “Gisteren in het zevende uur heft de koorts hem verlaten.” Toen bemerkte de vader, dat dit juist het uur was, waarop Jezus tot hem zeide: “Uw zoon is weer beter.” En hij aanvaardde het geloof, hij zelf en geheel zijn huisgezin.

Preek
In het epistel van deze zondag maant de heilige Paulus ons om verstandig te zijn, met andere woorden om wijs te zijn. Hij doelt daarmee op een geestelijk inzicht dat ons in staat stelt steeds opnieuw, zo zuiver mogelijk, te onderscheiden wat God van ons vraagt. En het gaat niet alleen om een algemene kennis van wat Gods wil is, maar ook om ons antwoord daarop in de concrete omstandigheden van ons leven. Deze waarschuwing van de apostel is misschien nog belangrijker in de huidige wereld waar de mens denkt alles te weten en alles te kunnen bereiken op eigen kracht.

Wat is de wijsheid? Wat betekent het om wijs te zijn? Onder de gaven van de Heilige Geest is de gave der wijsheid de eerste; de eerste en de grootste. Deze doet ons God kennen en ervaren. Het is als een licht dat wij van boven ontvangen om ons in het leven te oriënteren.

Wie op weg is naar een belangrijk doel, wie een grote taak onderneemt, kijk zorgvuldig uit of alles geregeld is. Zo moet het ook in ons geestelijk leven zijn. Wij moeten goed weten waar wij naartoe willen. Wat is het doel van de mens? Waartoe zijn wij hier op aarde? Zonder deze kennis zouden wij niet in de juiste richting kunnen gaan en zouden wij het risico lopen ons leven te verspelen.

Wijsheid is de hoogste kennis van het goddelijke, van alles wat we over God weten. Maar wijsheid is veel meer dan hoofdkennis. Door deze gave kunnen wij niet alleen het goddelijke kennen, maar ook ervaren en beleven. Zij geeft ons een speciale mogelijkheid om menselijke zaken te beoordelen naar Gods standaard. Verlicht door de wijsheid is de christen in staat om de realiteit van de wereld te zien in het licht van God. Daardoor kunnen wij elke situatie waarin we ons bevinden naar waarheid beoordelen.

De ware wijsheid is niet een passieve kennis, die niets met het leven te maken heeft, in tegendeel. Wijsheid bewijst zich in een levensstijl volgens Gods richtlijnen. Wijsheid is praktisch van aard. Er bestaat een duidelijk verband tussen geestelijke wijsheid en de vruchten van ons leven. Iemand die wijs is, weet dat God het grootste goed is en dat de mens hier op aarde is om God te kennen, Hem te beminnen en Hem te dienen. Hij gedraagt zich naar deze kennis. Hij zoekt Gods wil in zijn eigen leven en Gods genade vervult hem zo goed als mogelijk. Wijsheid rijpt door het toepassen van kennis in het dagelijks leven.

Er zijn veel mensen die hooggeleerd zijn, die misschien vele talen kunnen spreken en die beschouwd worden als ware autoriteiten. Maar als zij niets van God willen weten, als zij openlijk ontkennen dat de mens door God geschapen is met zijn natuur en bestemming, dan hebben zij met de ware wijsheid niets te maken. Want echte wijsheid is gebaseerd op Gods wijsheid en die is radicaal anders dan de wijsheid van de mensen. Zulke mensen zijn gewoon dom. Deze domheid gaat samen met hoogmoed die de ziel meer en meer verblindt en die haar laat geloven dat de mens de absolute maat van het universum is. Uiteindelijk neemt de mens de plaats van God in en bepaalt hij zelf wat goed en wat kwaad is.

Beminde gelovigen, de wijzen gebruiken hun tijd goed. Nu is het mogelijk om te bewijzen dat wij weten wat in het leven het belangrijkst is. Nu is het de tijd om Gods wil te herkennen en te vervullen. De ware wijsheid is het vermogen om de werken van God te begrijpen en alleen Hem te dienen.

Bidden wij dat wij steeds meer in de ware wijsheid mogen groeien. Amen.


18 oktober 2009

18 oktober 2009: Tridentijnse heilige Mis in Sint-Pietersbasiliek te Rome

Vanochtend heeft aartsbisschop Raymond Burke in de kapel van het Heilig Sacrament in de Sint-Pietersbasiliek in Rome een pontificale heilige Mis gecelebreerd volgens de buitengewone vorm van de Romeinse ritus (Tridentijnse H. Mis).

Hieronder volgt een korte video:



16 oktober 2009

Eucharistische aanbidding

De aanbidding van de Eucharistie buiten de Mis is van onschatbare waarde voor het leven van de Kerk. De aanbidding is nauw verbonden met de viering van het eucharistisch offer. De Tegenwoordigheid van Christus in de heilige gedaanten die na de Mis bewaard worden - aanwezigheid die zolang voortduurt als de gedaanten van brood en wijn intact zijn - komt voort uit viering van het offer en is gericht op de sacramentele zowel als de geestelijke communie. Het is de taak van de herders ook met hun persoonlijk getuigenis, ertoe aan te moedigen om de eucharistische aanbidding, in het bijzonder de uitstelling van het Allerheiligste, alsook de aanbidding van Christus aanwezig onder de eucharistische gedaanten te koesteren.

Het is mooi om bij Hem te zijn, om dicht aan Zijn borst te liggen als Zijn geliefde leerling (vgl. Joh. 13, 25), en om de oneindige liefde te voelen van Zijn Hart. Als het christendom zich in onze tijd moet onderscheiden, met name in de ‘vaardigheid van het bidden’, hoe zou men dan geen nieuwe behoefte kunnen voelen om lang te blijven in geestelijk gesprek, in stille aanbidding, in een houding van liefde, vóór Christus die aanwezig is in het Allerheiligste Sacrament? Hoe dikwijls, dierbare broeders en zusters, heb ik dit ervaren, en heb er kracht, troost en steun in gevonden!

Uit: Encycliek 'Ecclesia de Eucharistia' door paus Johannes Paulus II


15 oktober 2009

'Kleinseminarie' Sint Agnes

Op zondag 4 oktober waren er in de Agneskerk drie seminaristen uit het bisdom Den Bosch te gast. Met hun assistentie werd er een plechtige Drieherenmis gecelebreerd, prachtig gezongen door Schola Catharina.

Na de Mis werd op het bordes voor de kerk deze foto genomen. Van links naar rechts, van achter naar voor: Patrick Kuis (seminarist), de eerwaarde paters Martin Knudsen FSSP (pastoor) en Andreas Komorowski FSSP (parochie-vicaris), Matthijs van Dorp, Sven Volkers (seminaristen) en eerwaarde Bert de Friest (priester).


13 oktober 2009

Angelus-toespraak 11 oktober 2009: De heiligen hebben de gekruisigde en verrezen Christus nagevolgd

"De perfectie van de heiligen komt tot uitdrukking in hun keuze die ingaat tegen de heersende tendens, in hun leven volgens het Evangelie", zo sprak paus Benedictus XVI afgelopen zondag tijdens de canonisatie van vijf heiligen. De Paus zei dat Jezus ons allen, ook in deze tijd, uitnodigt om ons leven te geven voor anderen, zonder berekeningen en zonder eigenbelang. Een indringende oproep die de heiligen hebben nagevolgd toen zij zichzelf in alle nederigheid hebben toegewijd aan het gehoorzaam volgen van de gekruisigde en verrezen Christus. Ook voor ons zijn zij belangrijke voorbeelden.

Tijdens de heilige Mis in de Sint-Pietersbasiliek, waarin paus Benedictus XVI vijf zaligen, onder wie de Belgische pater Damiaan de Veuster, heilig verklaarde, sprak de Paus in zijn homilie onder meer over het leven van pater Damiaan. Hij deed dat in verschillende talen, waaronder in het Nederlands (externe link).

De video met de volledige Angelus-toespraak (gedeeltelijk in het Nederlands) kunt u hier bekijken:



11 oktober 2009

Paus Benedictus XVI verklaart vijf zaligen heilig

Vanmorgen heeft paus Benedictus XVI in de Sint-Pietersbasiliek in Rome vijf zaligen heilig verklaard. De vijf gecanoniseerden zijn (foto onder van links naar rechts): de Poolse aartsbisschop Zygmut Szczesny Felinski, de Spaanse dominicaan Francisco Coll y Guitart, de Belgische missionaris Damiaan de Veuster, de Spaanse trappist Rafael Amaiz Baròn en de Franse religieuze Marie de la Croix Jugan.



Preek voor de 19e zondag na Pinksteren

"Hoe zijt gij hier binnengekomen, zonder bruiloftskleed?"

Epistel
Efesiërs 4, 23–28
Broeders, vernieuwt u zelf wat uw geestelijke gesteltenis betreft, en bekleedt u met de nieuwe mens, naar Gods beeld geschapen in gerechtigheid en heiligheid, die voortvloeit uit de waarheid. Daarom moet gij de leugen afleggen en ieder tegenover zijn evenmens de waarheid spreken; want wij zijn ledematen ten opzichte van elkander. Als gij toornig wordt, zondigt dan niet; laat de zon over uw gramschap niet ondergaan. Geeft de duivel geen kans. Wie een dief was, moet zorgen voortaan niet meer te stelen; laat hij liever werken en met eigen handen nuttige arbeid verrichten om zo iets te hebben, dat hij kan geven aan iemand, die gebrek lijdt.

Evangelie
Mattheüs 22, 1–14
In die tijd richtte Jezus zich in gelijkenissen tot de opperpriesters en Farizeeën en sprak: “Het rijk der hemelen lijkt op een koning, die een bruiloftsmaal aanrichtte voor zijn zoon. En hij zond zijn dienaren uit, om de genodigden ter bruiloft te roepen, maar zij wilden niet komen. Opnieuw zond hij andere dienaren met de opdracht: Zegt aan de genodigden: Ziet mijn gastmaal staat gereed, mijn ossen en mestvee zijn geslacht, en alles is klaar: komt nu naar de bruiloft! Maar zij stoorden zich er niet aan en gingen heen, de een naar zijn landgoed, de ander naar zijn zaken; en weer anderen grepen zijn dienaren vast, mishandelden hen en bracht hen om het leven. Toen de koning dit hoorde, ontstak hij in toorn; hij zond zijn legers, verdelgde de moordenaars en stak hun stad in brand. Dan sprak hij tot zijn dienaren: Het bruiloftsmaal is wel gereed, maar de genodigden waren het niet waard. Gaat daarom naar de kruispunten van de wegen en roept allen ter bruiloft, die gij daar vindt. Zijn dienaren gingen heen naar de wegen en brachten allen, die zij vonden, bijeen, slechten zowel als goeden; en de bruiloftszaal werd met gasten gevuld. Toen nu de koning binnentrad om de gasten te zien, bemerkte hij er één zonder bruiloftskleed. Hij sprak tot hem: Vriend hoe zijt gij hier binnengekomen, zonder bruiloftskleed? Maar de ander stond sprakeloos. Toen zeide de koning tot zijn dienaren: Bindt hem handen en voeten, en werpt hem naar buiten in de duisternis: daar zal geween zijn en geknars der tanden. Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren”.


Paus Benedictus XVI ontvangt Belgisch koningspaar


Vandaag zal paus Benedictus XVI tijdens een heilige Mis op het Sint-Pietersplein in Rome onder anderen de Belgische pater Damiaan heilig verklaren. Zaterdagavond ontving de Paus het Belgisch koningspaar in audiëntie. Koning Albert en koningin Paola zullen de heiligverklaring bijwonen. Ook enkele Belgische ministers zijn in Rome aanwezig.

De Paus sprak met het koningspaar over de zalige pater Damiaan en over zijn voorbeeldfunctie voor België en de gehele wereld. Ook spraken zij over de situatie in Afrika en over de mensenrechten.


10 oktober 2009

De ontstaansgeschiedenis van het gregoriaans

Naar aanleiding van de eerder op deze site geplaatste video Kyrie, Orbis Factor en de daarbij geplaatste tekst van de hand van pater M. Kromann Knudsen FSSP schreef Heleen Keller, oprichter en dirigent van de Schola Catharina, het volgende artikel over de geschiedenis van het gregoriaans.

Het gregoriaans is principieel, van oorsprong, eenstemmige muziek. Het is ontstaan uit het voordragen van Bijbelteksten door een cantor, zoals dat in de synagogen gebruikelijk was. Men is in de christelijke gemeenschappen op dezelfde wijze doorgegaan - zo neemt men aan -, maar de cantor is de aan hem toebedeelde gedeelten steeds meer gaan versieren. Later kreeg hij versterking en werden gedeelten gereserveerd voor een koortje, de schola, dat met de solist afwisselde.

De taal waarin gezongen werd was oorspronkelijk Grieks, maar toen de Kerk bovengronds kwam, na het Edict van keizer Constantijn in 313, werd de liturgische taal het Latijn. Vanaf die tijd is ons huidige gregoriaans ontwikkeld. Rond Gregorius de Grote bestond het overgrote deel van de gezangen reeds (het vieux fond). Ongeveer honderd jaar later wordt dat repertoire voor het eerst 'gregoriaans' genoemd, naar paus Gregorius de Grote (590-604).

In de eerste eeuwen waren instrumenten absoluut verboden in de liturgie; zij hadden vaak betrekking op heidense rituelen. In latere eeuwen werden instrumenten in verband gebracht met wereldlijk amusement. Bovendien ging het in de liturgie in de eerste plaats om de tekst, niet om de esthetiek.

Vanaf ongeveer het jaar 1000 is men in de kloosters het gregoriaans gaan noteren in tekens boven de teksten. Die tekens werden wat betreft de toonhoogte steeds nauwkeuriger en daardoor kon ook de meerstemmigheid ontwikkeld worden: men kon precies aangeven welke toon tegen welke toon aangezongen moest worden. Die eerste meerstemmigheid heet organum; men zong de ene melodie tegelijk met de andere. Daarvoor werd het gregoriaans gebruikt. Dat leende zich daar goed voor doordat dat op schrift was gesteld. Er kon duidelijk aangegeven worden wie wat moest zingen.

Hieruit is de poyfonie en de westerse harmonieleer ontstaan. Pas binnen de harmonieleer gaan zaken als grondtoon en bourdontoon (overigens een instrumentaal verschijnsel) een rol spelen. Het gregoriaans dateert van vóór die periode en houdt zich niet aan regels van harmonieleer, een grondtoon en bourdontoon zijn dan ook niet te vinden, uitzonderingen daargelaten.

De Kerk heeft steeds haar twijfels gehad over deze ontwikkelingen (de tekst werd teveel ondergeschikt aan de muziek) en gaf in de 16e eeuw opdracht aan Palestrina om het eigenlijke gregoriaans vast te leggen. In 1613-1615 kwam de Editio Medicea uit, een door de Kerk geautoriseerde uitgave van het gregoriaans die alleen eenstemmige melodieën bevatte, geen bourdontonen en dergelijke.
In die uitgave was echter van de oorspronkelijke dynamiek weinig terug te vinden, alles was genoteerd in uniforme vierkante noten die moeilijk waren om te zingen, en alles werd met een gelijke notenwaarde uitgevoerd.

In de 19e eeuw heeft Solesmes de opdracht van de Kerk gekregen om een nieuwe uitgave te verzorgen. Daartoe hebben ze door heel Europa de in kloosters bewaarde oudste handschriften gefotografeerd en bestudeerd. In een aan het begin van de 20e eeuw uitgekomen editie van Solesmes werd al recht gedaan aan de oorspronkelijke groeperingen van de noten, die het muzikaal veel zingbaarder maakten: het Graduale Romanum.
In 1977 is het Graduale Triplex uitgekomen waarin de oudste handschriften ook genoteerd staan, waardoor een nog genuanceerder uitvoering mogelijk is geworden.

Wat de teksten betreft: het Concilie van Trente heeft ervoor gekozen om in de liturgische muziek (bijna) alleen nog maar Bijbelteksten te gebruiken, vanwege het protestantse verwijt aan de katholieken dat zij niet Bijbelgetrouw waren.


8 oktober 2009

Klok Agnestoren loopt weer

Het uurwerk in de toren van de Agneskerk loopt weer en de klok slaat weer op de hele en halve uren. Na een storing die zich in de zomer had voorgedaan, hebben enkele technici de klok deze week weer aan de praat gekregen.
Het was de tweede storing in relatief korte tijd; eind 2008 stond de klok ook lange tijd stil. Het uurwerk blijkt zeer gevoelig voor storingen onder meer veroorzaakt door temperatuursschommelingen.

Omwonenden vroegen zich af wat er met de toren aan de hand was en waarom het uurwerk niet meer liep. Daaruit mag blijken dat de toren maar ook de Agneskerk markante bouwwerken zijn in de buurt van het Haarlemmermeerstation.

Hoewel de kerk een beschermd Rijksmonument is, is de staat van onderhoud - mede door de jarenlange onzekerheid over de toekomst van de kerk - redelijk slecht. Wie een bijdrage wil leveren aan het onderhoud van kerk en toren kan een gift overmaken op bankrekening 311311 ten name van kerkbestuur Sint-Agneskerk. Voor uw bijdrage alvast hartelijk dank.


6 oktober 2009

Angelus-toespraak 4 oktober: Afrika is een spirituele long voor de gehele mensheid

Paus Benedictus XVI – teruggekeerd in het Vaticaan vanuit zijn zomerverblijf in Castel Gandolfo – sprak afgelopen zondag over de roeping van de Kerk. De Kerk is een gemeenschap van mensen, die zich met God en met elkaar hebben verzoend.

De Paus opende zondag de tweede bijzondere bisschoppensynode voor Afrika. 244 synodevaders (bisschoppen) zullen zich van maandag 5 tot en met zondag 25 oktober bijzonder bezighouden met de Kerk in Afrika.

Paus Benedictus zei dat de Kerk in Afrika een belangrijke bijdrage kan leveren aan de samenleving op het gebied van verzoening, gerechtigheid en vrede. Veel Afrikaanse landen verkeren in een staat van oorlog, geweld, armoede en ongerechtigheid. Afrika is echter een enorme spirituele long voor de gehele mensheid die in een geloofscrisis verkeert en die elke hoop is verloren, maar – zo zegt de Paus – ook deze long kan ernstig ziek worden door een oprukkend materialisme, gecombineerd met het gedachtegoed van relativisme, nihilisme en religieus extremisme die gevoed worden door economische en politieke belangen; een geestelijk vergif dat vanuit de eerste wereld wordt geëxporteerd. De Afrika-synode biedt kansen om etnische geschillen te overwinnen en om te komen tot een geestelijke verrijking van de volkeren.



5 oktober 2009

Nederlandse ambassadeur biedt Paus geloofsbrieven aan

Op vrijdag 2 oktober jl. heeft Henriëtte barones van Lynden-Leijten als nieuwe Nederlandse ambassadeur bij de Heilige Stoel haar geloofsbrieven aangeboden aan paus Benedictus XVI. Zij deed dit samen met de nieuwe ambassadeurs van de Verenigde Staten en van de Filippijnen.

In zijn toespraak tot de nieuwe ambassadeurs sprak de Paus ook over Nederland. Hij had waardering voor de tolerantie en de vrijheid die in ons land bestaan. De Paus zei dat het belangrijk is om familiewaarden te beschermen. Hij legde er daarbij de nadruk op dat het gezin zijn fundament vindt in het ware huwelijk, namelijk dat tussen een man en een vrouw.


4 oktober 2009

Preek voor de 18e zondag na Pinksteren

Mijn zoon, uw zonden worden u vergeven.

Epistel
1 Kor. 1, 4–8
Broeders, te allen tijde breng ik om uwentwil dank aan mijn God voor de genade Gods, die u geschonken is in Christus Jezus. Immers, in Hem zijt gij in ieder opzicht rijk geworden, in alle woord en in alle kennis, in dezelfde mate als de prediking van Jezus vaste voet bij u gekregen heeft. Zodoende komt gij in geen enkele genadegave iets te kort, terwijl gij in afwachting zijt van de verschijning van onze Heer Jezus Christus. Hij immers zal u doen vaststaan ten einde toe, zodat gij vrij zijt van schuld op de dag, dat onze Heer Jezus Christus wederkomt.

Evangelie
Mattheüs 9, 1–8
In die tijd ging Jezus in een scheepje, stak het meer over en kwam in Zijn stad. Daar bracht men een lamme tot Hem, die op een rustbed lag. Toen Jezus hun geloof zag, sprak Hij tot lamme: “Heb goede moed, Mijn zoon, uw zonden worden u vergeven.” Maar zie, sommige schriftgeleerden dachten bij zich zelf: “Hij lastert God!” Doch Jezus zag hun gedachten en sprak: “Waarom denkt gij kwaad bij u zelf? Wat is gemakkelijker, te zeggen: uw zonden worden u vergeven, of te zeggen: sta op en loop? Welnu, om u te doen weten, dat de Mensenzoon de macht bezit op aarde de zonde te vergeven – toen sprak Hij tot de lamme – sta op, neem uw bed en ga naar huis”. En hij stond op en ging naar huis. Toen de menigte dat zag, werden zij door vrees bevangen, en zij verheerlijkten God, die zulk een macht verleende aan de mensen.

Preek
Het Evangelie van vandaag geeft ons in al zijn kortheid een indrukwekkend beeld van Jezus’ bovenaardse macht en majesteit. Het verhaalt de genezing van een lamme, die men op een draagbaar voor Jezus’ voeten had neergelaten. Maar voordat de man door Jezus werd genezen vond er iets anders plaats, iets heel bijzonders. “Schep moed, Mijn kind, je zonden zijn je vergeven.” Dat was ongehoord. Wonderbare genezingen kon men nog enigszins verdragen; men moest ze trouwens verdragen; feiten die voor ieders oog plaatsgrepen vielen niet te ontkennen. Maar zonden vergeven – dat kon God alleen. Daarom staat er: “Deze man lastert God”. Maar Jezus doorzag de gedachten van de schriftgeleerden en heeft Zijn barmhartigheid door de lichamelijke genezing bewezen. Zoals vaker in het Evangelie gebeurt – het zichtbare is slechts een beeld van een veel diepere, onzichtbare realiteit. De uiterlijke genezing van de lamme was immers én het beeld én het bewijs dat zijn ziel was genezen. Maar hij was ook het beeld van een heel andere ziekte, namelijk de zonde. Die is veel erger dan alle ziekten die ons lichaam kunnen aantasten.

God denkt anders over de zonde dan wij dat doen. Heel vaak nemen wij de zonde niet ernstig. We zien er geen gevaar in. Dat komt misschien doordat we ook God Zelf niet ernstig nemen. Veel mensen in deze tijd leven alsof God helemaal niet bestaat. Zij geloven in allerlei mogelijke onzin, maar als het om het belangrijkste gaat, dan hebben zij geen verstand. En ook het begrip zonde wordt vergeten. Dat bestaat helemaal niet. Er is wel de schade die wij andere mensen aandoen of onszelf, maar de moderne mens zou het geen zonde willen noemen. Toch bestaat de zonde werkelijk! De onverklaarbare slechtheid van het schepsel dat zich uit trots tegen God verheft, dat de plaats van God Zelf wil innemen. De zonde bestaat echt en is een hindernis, een obstakel tussen God en de mensen. De zonde is een ziekte van de ziel die dood brengt, een eeuwige dood.

De Kerk leert ons dat God Zich in onze wereld in Jezus van Nazareth heeft geopenbaard. Hij heeft in Christus Zijn liefde en barmhartigheid bewezen. God heeft Zijn eniggeboren Zoon gegeven om ons juist van de zonde, van onze zonden te bevrijden. Om ons van de zonde te verlossen is Gods Zoon mens geworden. Jezus Christus verzoent ons met de Vader op het kruis, door Zijn dood. Hij is onze Verlosser, Heiland van onze ziel. De vruchten van Zijn verlossing zijn aan de Kerk toevertrouwd. Die deelt ze uit. Daarom is het haar eerste en essentiële taak deze vruchten – de vergeving en de genade – aan de mensen te geven en deze waarheid te verkondigen. Maar tegenwoordig wordt dat niet meer begrepen. Voor vele mensen, ook binnen de Kerk, is zij niet meer dan een menselijke organisatie met een tijdelijk doel. Er wordt veel gepraat over gemeenschappelijke activiteiten, over activering van de gelovigen, over de bijdrage aan de sociale samenleving die de Kerk kan leveren of over een gezellige samenzijn. Maar de rol van de Kerk is absoluut anders. Het gaat, en het moet er gaan, om de verzoening met God, om de vergeving van de zonden, om het verdelen van genaden. De Kerk leidt ons door het aardse naar het eeuwige leven. Als een zorgzame moeder herinnert zij ons aan onze zwakheden en ziekten, maar zij doet dat alleen om ons genezing te brengen en om ons te redden.

God alleen kan de zonden vergeven, maar Hij heeft deze macht aan Zijn Kerk toevertrouwd. Deze vergeving ontvangen wij vooral in het heilig sacrament van de biecht. Helaas, voor niet weinig katholieken, ook voor vele priesters, is dit sacrament niet belangrijk, om niet te zeggen niet meer noodzakelijk of ouderwets geworden. Het is een grote fout om zo te denken. Wij allen hebben Gods vergiffenis en barmhartigheid nodig. De biecht is een wezenlijk element in de strijd van de Kerk tegen de zonde en de duivel. Dat moet zij ook in ons persoonlijk leven worden. Als wij zeggen zonder zonde te zijn, bedriegen wij onszelf en woont de waarheid niet in ons, zo zegt de apostel Johannes in zijn brief.

Beminde gelovigen, bidden wij vandaag dat wij steeds meer Gods barmhartigheid ontdekken in het heilig sacrament van de biecht. Amen.


1 oktober 2009

Catechese voor volwassenen

Op donderdag 15 oktober tussen 19.30 en 21.00 uur gaat er in de pastorie een catecheseserie over de sacramenten van start. Iedereen die zijn of haar (kennis van het) katholieke geloof wil verdiepen is elke donderdagavond van harte welkom. Aanmelden is niet nodig. Voorafgaand aan de catechese is er wekelijks om 18.45 uur een heilige Mis in de kerk.