Kan dat een koning zijn,
hoog aan een kruis,
het menselijke wrak
dat hangt te lijden
tot spot van alleman,
met aan Zijn zijde
een rover als de ridder
van Zijn huis?
Kan dat mijn koning zijn,
mijn sterke Heer,
Die Zich door beulen af
heeft laten rossen
en in Zijn nood Zichzelf
niet kan verlossen?
Heeft Hij geen eer,
geen macht,
geen waarde meer?
Maar hoor dan naar die
rover, die zijn hoofd
nog nauwelijks naar
Hem weet toe te wenden,
Hem aanziet in Zijn
uiterste ellende
en toch nog in Zijn
wonderen gelooft.
Hoor wat hij roept, het
net nog levend lijk
dat Hem met zijn gebed
zoekt te vereren:
“Denk aan mij, Jezus,
Jezus, Heer der heren,
als U terug bent in
Uw koninkrijk.”
En hoor, dan geeft de
Heer de Waarheid prijs
door hem Zijn macht
en majesteit te tonen
en roept mijn Koning:
“Jij zult bij Mij wonen,
vandaag nog, in Mijn
eigen paradijs.”
Michel van der Plas
