18 januari: Heilige Prisca, maagd en martelares

De heilige Petrus, met de sleutels in zijn hand, doopt de heilige Prisca van Rome.
Prisca knielt voor een doopvont met gevouwen handen. Petrus giet water over
haar hoofd. Een tweede vrouw knielt achter Prisca en wacht haar beurt af.
(Gravure door Cornelis Galle - Rijksmuseum, Amsterdam)

Nieuwjaarsreceptie op zondag 20 januari 2019

Op zondag 20 januari vieren we het feest van de heilige Agnes, onze kerkpatrones. Na de Hoogmis wordt de traditionele Nieuwjaarsreceptie gehouden met de inmiddels bekende veiling van (religieuze) artikelen. Tussen 12.30 en 15.00 uur bent u van harte welkom in de grote zaal van de pastorie.

Als iedereen een kleine koude schotel meebrengt, dan genieten we samen van een uitgebreid buffet. Voor een drankje wordt gezorgd. Er is geen gelegenheid om gerechten te verwarmen.

Indien u bij de veiling wilt meebieden op enkele interessante artikelen, dan wordt u verzocht om ter plaatse – zo mogelijk – contant te betalen.

Feest van de heilige Familie

Epistel
Kol. 3, 12-17
Broeders, wilt u als heilige en veelgeliefde uitverkorenen Gods toerusten met een medelijdend hart, met goedheid en bescheidenheid, met zachtmoedigheid en geduld. Verdraagt elkander, en vergeeft elkander, als gij soms over iemand te klagen hebt. Zoals de Heer u vergeven heeft, zo moet ook gij vergeven. Maar draagt over dat alles heen de liefde; want deze is de band der volmaaktheid. Laat de vrede van Christus heersen in uw harten; want daartoe zijt gij ook geroepen, als leden van één lichaam. Weest daarenboven dankbaar. Moge het woord van Christus onder u wonenen in volle rijkdom, zodat gij in alle wijsheid elkander onderricht en vermaant. En zingt dankbaar God van harte lof in psalmen en gezangen en geestelijke liederen. Alles wat gij doet met woord of werk, doet alles in de Naam van de Heer Jezus Christus, om aan God, de Vader, dank te brengen door Jezus Christus, onze Heer.

Evangelie
Lc. 2, 42-52
Toen Jezus twaalf jaar oud geworden was, gingen zij op reis naar Jeruzalem, zoals met het Hoogfeest gewoonte was. Maar toen zij na afloop van die dagen terugkeerden, bleef het Kind Jezus te Jeruzalem achter, zonder dat Zijn ouders het wisten. In de veronderstelling, dat Hij Zich bij het gezelschap bevond, reisden zij één dag door; dan vroegen zij naar Hem bij familie en bekenden. Maar toen zij Hem niet vonden, keerden zij naar Jeruzalem terug en zochten Hem. Eerst na drie dagen vonden zij Hem in de tempel, waar Hij midden tussen de leraren gezeten, naar hen luisterde en hun vragen stelde. Allen nu, die Hem hoorden, waren verbaasd over Zijn wijsheid en over Zijn antwoorden. Toen zij dit zagen, stonden zij verwonderd. En Zijn Moeder sprak tot Hem: Mijn Kind, waarom hebt Gij ons dit aangedaan? Zie, Uw vader en ik zochten U met smart. Hij echter gaf hun ten antwoord: Waarom zocht gij Mij? Wist gij dan niet, dat Ik moet zijn bij de aangelegenheden van Mijn Vader? Maar zij begrepen niet, wat Hij tot hen zei. Dan reisde Hij met hen af en kwam te Nazareth. En Hij was hun onderdanig. Zijn Moeder nu bewaarde dit alles zorgvuldig in haar hart. En Jezus nam toe in wijsheid en jaren en in welgevallen bij God en bij de mensen.

Overweging
De Kerk viert vandaag geen bepaald mysterie uit het leven van de Zaligmaker, maar wij herdenken – nog in het licht van Kerstmis – de kinderjaren van de mensgeworden Verlosser, die Hij in het verborgene doorbracht met de heiligen Maria en Jozef in het heilig Huisgezin te Nazareth.

Als het Evangelie spreekt over het leven van Jezus in het gezelschap van Maria en Jozef te Nazareth, dan vermeldt het slechts dit: “Hij was hun onderdanig, en Zijn Moeder bewaarde al die dingen in haar hart, en Jezus nam toe in wijsheid, in jaren en in welgevallen bij God en de mensen”. Dat is alles wat over de eerste dertig jaren van Jezus’ leven wordt gezegd. Ondanks hun beknoptheid schilderen deze woorden een helder beeld van orde en vrede, van gezag, onderdanigheid, afhankelijkheid en onderlinge eerbied. In het heilige Huisgezin van Nazareth kunnen wij het voorbeeld van het christelijk gezin in al zijn volmaaktheid aanschouwen.

De bedoeling van de Kerk, die ons dit feest nog steeds in Kerstsfeer laat vieren en ons het ideaal van de heilige Familie voor ogen stelt, lijdt geen twijfel. Het is een model waarvan wij moeten leren en dat ons moet inspireren. Het is een ideaal waarnaar elke familie moet streven.

In onze dagen wordt het steeds moeilijker om daarover nog te kunnen spreken. Een gezin dat bestaat uit een man en een vrouw, die door het sacrament van het huwelijk aan elkaar zijn verbonden, en waaruit kinderen zijn geboren, wordt niet meer als enige mogelijkheid beschouwd. De huidige maatschappij probeert ons ook alternatieve vormen van samenleving voor te houden, soms zeer bizarre vormen, maar altijd in tegenspraak met Gods scheppingsorde. Wie het daarmee niet eens is, wordt afgedaan als intolerant en ouderwets. Kritiek op moderne samenlevingvormen is niet gewenst, want die lijkt een veroordeling te zijn. En niemand heeft het recht om te veroordelen, zelfs de Kerk niet. Zo staat de maatschappij bijna alles toe en de meest heilige wetten van huwelijk en gezinsleven worden veronachtzaamd en belachelijk gemaakt, zelfs door en onder christenen. De meeste mensen willen niets weten van de christelijke normen rond huwelijk en gezin. Zij luisteren niet naar Christus en Zijn geboden, maar veel meer naar de wereld en richten hun leven naar de norm van een grenzeloze vrijheid. Een dergelijk onchristelijk leven is zo algemeen geworden dat bijna iedereen eraan gewend is en het goedkeurt. Zo wordt onze maatschappij steeds zieker, en zij beschikt zelf niet over krachten en mogelijkheden tot genezing. Alleen een terugkeer naar de wetten van de schepping kan haar op het juiste spoor brengen.

God Zelf wilde in een gezin geboren worden. Dat was niet alleen de bevestiging van de scheppingsorde, maar ook een aansporing voor alle gezinnen van alle tijden. Hij heeft het gezinsleven geheiligd. Uit de heilige Familie straalt een machtig licht dat ons leven verlicht en ons bemoedigt om verder te gaan. Daar kan iedereen kracht vinden om, te midden van alle moeilijkheden en persoonlijke zwakheden, zijn roeping te vervullen.

Bidden wij vandaag om goede, katholieke gezinnen: dat zij aan de heilige Familie gelijkvormig mogen zijn.

Quelle est cette odeur agréable?

Bijeenkomst Legioen Kleine Zielen op woensdag 9 januari 2019

De gebedsgroep Amsterdam van het Legioen Kleine Zielen van Jezus’ Barmhartig Hart komt elke tweede woensdag van de oneven maanden (januari, maart, mei, juli, september en november) bijeen in onze kerk en pastorie; de eerstvolgende bijeenkomst is op woensdag 9 januari. Het programma is als volgt:
10.30 uur: Rozenkransgebed
11.00 uur: Gelezen H. Mis
11.45 uur: Rozenkrans van de goddelijke Barmhartigheid en toewijdingsgebed
12.30 uur: Conferentie met koffie en thee in de pastorie (tot circa 14.00 uur).

Een ieder is van harte uitgenodigd om kennis te komen maken en te komen meebidden met de gebedsgroep. Niemand is te groot of te klein, wij zijn allemaal aan het oefenen. Voor meer informatie kunt u terecht op de website van het legioen.

6 januari: Openbaring des Heren (Driekoningen), hoogfeest

Epistel
Jes. 60, 1-6
Sta op, Jeruzalem, in het volle licht! Want uw licht is gekomen, en de heerlijkheid van de Heer is over u opgegaan. Want zie, duisternis zal de aarde bedekken, en donker zal het zijn boven de volkeren. Maar over u zal de Heer Zijn luister spreiden, en Zijn glorie zal verschijnen in u. Dan zullen de volken komen naar uw licht en koningen naar de glans, die over u opgaat. Hef uw ogen op en zie in het rond; zij allen komen gezamenlijk tot u. Uw zonen komen van verre terug; uw dochters gaan aan hun zijde. Als gij dat ziet, zult gij er vol van zijn; uw hart zet zich uit van ontroering, als de volken van de zee tot u zich bekeren, als de heidense machten zullen komen tot u. Een stroom van kamelen zal u bedekken, dromedarissen van Madian en Efa. Allen van Saba zullen komen; zij brengen goud en wierook mee, en verkondigen de lof van de Heer.

Evangelie
Mt. 2, 1-12
Toen Jezus te Bethlehem in Juda geboren was, ten tijde van koning Herodes, zie, toen verschenen er te Jeruzalem Wijzen uit het Oosten; en zij vroegen: Waar is de nieuwgeboren koning van de joden? Want wij hebben in het Oosten zijn ster gezien, en wij zijn gekomen om hem te aanbidden. Toen koning Herodes dit hoorde, ontstelde hij en geheel Jeruzalem met hem. En hij riep alle geleerden van het volk bijeen en stelde hun de vraag, wáár de Christus zou geboren worden. En zij antwoordden hem: Te Bethlehem in Juda; want aldus staat er geschreven bij de profeet: "En gij, Bethlehem, land van Juda, gij zijt geenszins de geringste onder de hoofdsteden van Juda; want uit u zal opstaan een vorst, die Mijn volk Israël zal leiden." Toen liet Herodes de Wijzen heimelijk bij zich komen, en ondervroeg hen nauwkeurig over het tijdstip, waarop de ster hun verschenen was; dan zond hij hen naar Bethlehem met de woorden: Gaat en doet zorgvuldig onderzoek naar het Kind, en als gij Het gevonden hebt, komt het mij dan zeggen; dan kan ook ik Het gaan aanbidden. Na dit onderhoud met de koning vertrokken zij. En zie, de ster, die zij in het Oosten hadden gezien, ging voor hen uit, totdat ze kwam te staan boven de plaats, waar het Kind Zich bevond. Toen zij de ster weer zagen, waren zij ten zeerste verheugd. Zij gingen het huis binnen en vonden het Kind met Zijn moeder Maria; en zij wierpen zich neder en aanbaden Het. Dan haalden zij hun schatten te voorschijn, en boden Hem goud, wierook en mirre ten geschenke. Zij werden echter in de slaap gewaarschuwd, om niet weer naar Herodes te gaan; daarom keerden zij langs een andere weg naar hun land terug.

Overweging
Het feest van de Openbaring des Heren ontstond in de tweede of derde eeuw en is dus ouder dan Kerstmis, dat pas in de vierde eeuw werd ingevoerd. Het was van oorsprong een oosters feest dat de Griekse naam Epiphaneia (Επιφανεια) droeg, dat 'verschijning' of 'manifestatie' betekent. Epifanie herdacht oorspronkelijk alleen de doop van Jezus in de Jordaan. In de Evangeliën staat dat bij die gebeurtenis sprake was van een goddelijke openbaring: de Heilige Geest daalde als een duif op Jezus neer en God de Vader sprak tot Hem: 'Gij zijt Mijn Zoon, Mijn Veelgeliefde' (Marcus 1:11).

In sommige kerken uit de oudheid werden op Epifanie ook andere manifestaties van Christus’ godheid herdacht, zoals de Aanbidding der Wijzen en het wijnwonder op de Bruiloft van Kana. Ook de geboorte van Christus als de eerste verschijning van Gods incarnatie was erin vervat, maar daar werd minder aandacht aan besteed.

In de orthodoxe en katholieke kerken van de oosterse riten is de Doop des Heren het centrale thema van Epifanie gebleven. Daar wordt het gevierd als de eerste manifestatie van God als Drie-eenheid. Het feest wordt er ook wel Theofanie genoemd, van het Griekse theophaneia ('godsverschijning').

Driekoningen
De Kerken van het Westen namen Epifanie in de vierde eeuw van de oosterse zusterkerken over, maar dan wel in gewijzigde vorm. Het geboortefeest van Christus werd afzonderlijk gevierd op 25 december. De Kerk van Rome maakte van Epifanie vooral het feest van de Aanbidding der Wijzen. In de Middeleeuwen vertelde een legende dat die wijzen of magiërs de gedaante hadden van drie oosterse koningen: Caspar, Melchior en Balthasar.

De geschenken die zij meenamen voor de pasgeboren Koning zijn de aardse symbolen waarmee Christus wordt bekleed:
- Goud: voor de wijsheid van de nieuwe Koning.
- Wierook: voor het gebed en offer van de nieuwe Koning.
- Mirre: voor de zalving (duidend op Zijn bijzonder sterven).
Jezus omvat al deze eigenschappen en tijdens Zijn aardse leven komen deze drie geschenken duidelijk tot uitdrukking.

Het verdere leven van de drie koningen berust op legenden. Zij zouden door de apostel Thomas tot bisschop zijn gewijd. Hun sterfdag valt nagenoeg op dezelfde datum. Keizerin Helena zou de stoffelijke resten van de drie koningen aan de bisschop van Milaan geschonken hebben. In de Dom van Keulen staat de reliekschrijn van de drie koningen.

Zij zijn patronen van reizigers, pelgrims en bontwerkers en patronen tegen epilepsie en onweer.

Drie verschijningsmomenten
Dat de westerse versie van Epifanie vooral in het teken stond van de Aanbidding der Wijzen, neemt niet weg dat de teksten van de Latijnse liturgie ook altijd verwezen hebben naar de Doop des Heren en de Bruiloft van Kana. Hieronder volgt een korte bespreking van die momenten.

De Aanbidding der Wijzen
In de aanbidding van de wijzen uit het Oosten ziet de Kerk de vervulling van de profetie van Jesaja: ‘Sta op, word licht, Jeruzalem! De Heer zal Zijn licht doen stralen in Jeruzalem, zodat de heidenvolken er heen zullen optrekken’. Volgens het christelijk geloof is de goddelijke liefde inderdaad verschenen in Jeruzalem en wel in de persoon van Jezus. Het Evangelie van Mattheüs meldt dat enkele heidense magiërs uit het oosten op basis van een joodse profetie een ster achterna reizen die in Bethlehem bij Jeruzalem bleef stilstaan. Als zij bij de kribbe zijn gearriveerd, aanbidden zij het Kerstkind. Dit verhaal maakt duidelijk dat de God van Israël alle volkeren van de wereld tot zich geroepen heeft. Jezus is niet alleen de Verlosser van Israël, maar van de gehele mensheid, zo luidt de boodschap van Epifanie.

Doop van Jezus
In het verhaal van Jezus' doop door Johannes de Doper wordt de ware identiteit van de zoon van Jozef en Maria onthuld: Jezus is de Messias, de Gezalfde van God. 'Nadat Jezus gedoopt was, steeg Hij terstond uit het water. En zie, de hemel opende zich en Hij zag de Geest van God op Hem neerdalen in de gedaante van een duif. Een stem uit de hemel sprak: Dit is Mijn veelgeliefde Zoon in Wie Ik welbehagen heb' (Mattheüs 3, 16-17). Dit goddelijk verschijningsmoment heeft een eigen feestdag gekregen.

Bruiloft van Kana
Dit verhaal staat in het Johannes-evangelie, hoofdstuk 2, verzen 1-12. Jezus was in het dorp Kana in Galilea te gast op een bruiloft. Toen daar de wijn opgeraakt was, veranderde Hij op verzoek van Zijn moeder Maria water in wijn. 'Zo maakte Jezus te Kana in Galilea een begin met de tekenen en openbaarde Hij Zijn heerlijkheid. En Zijn leerlingen geloofden in Hem.' Wijn is in de Bijbel het symbool van de hemelse vreugde; water is onder andere het symbool van de aardse werkelijkheid. De betekenis van Jezus' wonder is dat Hij het aardse verheft tot het goddelijke; het sterfelijke onsterfelijk maakt. In die zin is de Bruiloft van Kana een voorafspiegeling van het mysterie van Pasen.

Kerkelijke tradities aan de vooravond van Driekoningen

Op 6 januari viert de Kerk het hoogfeest van de Openbaring des Heren, ook bekend als Driekoningen. In de buitengewone vorm van de Romeinse ritus (de Tridentijnse ritus), die wij in de Jozefparochie bij de Agneskerk volgen, vindt op de vooravond van deze feestdag een aantal eeuwenoude wijdingen plaats, namelijk van Driekoningenwater, wierook, goud en kalk.

De kalk wordt gewijd om daarmee de initialen van de drie Wijzen (de Traditie heeft hun de namen Caspar, Melchior en Balthasar toegekend) boven de deuren van kerken en huizen te schrijven. De lettercombinatie CMB staat ook voor 'Christus mansionem benedicat' ofwel 'Moge Christus dit huis zegenen'.

20 * C + M + B + 19

Dit gebruik vindt vooral in katholieke landen en streken plaats. Het opschrift moet blijven staan tot het feest van Pinksteren als uitdrukking van het christelijk geloof van de bewoners van het huis en als bescherming tegen de machten van het kwaad.

Volgens oud gebruik maakte de priester op deze dag de Paasdatum bekend. In vroeger tijden had men geen gedrukte kalenders, en de Kerk wilde de Paasdatum publiceren omdat vele feestdagen in het kerkelijke jaar daaraan gerelateerd zijn.

In 1955 schafte paus Pius XII alle octaven in het kerklijk jaar af, behalve die van Kerstmis, Pasen en Pinksteren. Tot dat jaar had ook het feest van Driekoningen een octaaf, dat duurde van 6 tot en met 13 januari. Op de zondag in dat octaaf werd (wordt) het feest van de Heilige Familie gevierd. Voorafgaand aan het feest van Driekoningen werden de twaalf dagen van Kerstmis gevierd, met als laatste dag 5 januari, voorheen de Vigilie van de Openbaring des Heren.

Behalve kalk, goud en wierook wordt op deze avond ook het Driekoningenwater gewijd. Dit bijzonder sterke wijwater is geliefd onder het katholieke kerkvolk. Het wordt vooral aan ouderen en zieken gegeven. Het volksgeloof zegt dat de demonen dit wijwater in het bijzonder vrezen vanwege de vele exorcismen die tijdens de plechtige wijding van het water worden gezongen. Daarom ook wordt het graag door de gelovigen mee naar huis genomen om op de feestdag van Driekoningen alle vertrekken in het huis ermee te zegenen. Zo mogelijk dient dit door een priester gedaan te worden, anders door het hoofd van het gezin. Na het feest van Driekoningen kan het als gewoon wijwater worden gebruikt.

Kalk en Driekoningenwater zijn dus sacramentaliën die men gebruikt ter bescherming tegen de duivel en andere boze geesten. Het is daarom goed om hierbij het gebed tot de heilige aartsengel Michaël te bidden. Hij is de aanvoerder van de hemelse legerscharen en een sterke beschermer tegen het kwaad.

Van de pastoor: 100 jaar Agnesparochie, een opdracht aan ons allen

Het interieur van onze kerk, vlak na de oplevering begin jaren '30,
nog zonder glasmozaïek en orgel.

Beminde gelovigen,

Er wordt ons een nieuw jaar geschonken. Bidden wij dat het vooral een jaar van zegeningen mag zijn voor de wereld en voor de mensheid, die steeds meer gedesoriënteerd dreigt te raken. Bidden we om een jaar van herbezinning en terugkeer tot het geloof in God en naar de godsdienst.

Sinds augustus 2018 hebben wij de grote vreugde gehad om pater Hagenbeek in onze parochie te mogen hebben. Ook dit jaar zal hij bij ons zijn, maar met onderbrekingen. Hij heeft de intentie om lid te worden van de priesterbroederschap Sint Petrus, en daarom zal hij de komende twee jaar steeds enkele maanden in het Duitse moederhuis doorbrengen. De eerste drie maanden van dit nieuwe jaar moeten wij hem missen, maar net voor Pasen zal hij terugkeren om weer drie maanden bij ons te verblijven.

In 2019 bestaat de Sint-Agnesparochie*) precies 100 jaar. Dit jubileum is voor ons een opdracht en een verplichting om ervoor te bidden en ons leven zodanig in te richten dat wij kerk en parochie in een betere toestand kunnen overdragen aan de volgende generaties dan wij haar zelf hebben aangetroffen. Op zondag 20 januari vieren wij het feest van de patrones van ons kerkgebouw. Op die dag zullen we ook de Nieuwjaarsreceptie houden met de traditionele veiling van (religieuze) artikelen. Wanneer ieder van u een (koud) gerecht meebrengt, dan kunnen we samen genieten van een rijk buffet. Voor een drankje wordt gezorgd. Ik hoop u allen op deze dag te mogen ontmoeten.

Ik wens u een gezegend Nieuwjaar!

Met mijn priesterlijke zegen,

Pater M. Kromann Knudsen FSSP, pastoor

*) De parochie is in 1919 opgericht, het kerkgebouw is voltooid begin jaren '30.

Informatiebulletin voor de maand januari is verschenen

Het Informatiebulletin van de Sint-Jozefparochie bij de Agneskerk voor de maand januari is verschenen. Het bulletin is op deze site te vinden onder het tabblad 'Informatiebulletin januari' of klik op onderstaande afbeelding. Ook bestaat de mogelijkheid om het blad elke maand gratis en in kleur per e-mail (klik hier) te ontvangen.

Feest van de Allerheiligste Naam Jezus

Epistel
Hand. 4, 8-12
In die dagen sprak Petrus, vervuld van de Heilige Geest: Oversten van het volk en oudsten, luistert: Indien ons heden wegens een weldaad aan een ongelukkig mens gerechtelijk gevraagd wordt, waardoor deze is genezen, dan zij het aan u allen en aan heel het volk van Israël bekend, dat door de Naam van Jezus Christus van Nazareth, Die gij aan het kruis geslagen hebt, maar Die God van de doden heeft opgewekt - dat door Zijn Naam deze hier gezond voor u staat. Hij is de steen, die door u, de bouwlieden, werd verworpen; maar Hij is de hoeksteen geworden; en geen heil is er, tenzij in Hem. Want er is aan de mensen geen andere naam onder de hemel gegeven, waarin wij zalig moeten worden.

Evangelie
Lc. 2, 21
In die tijd, toen er acht dagen verstreken waren, moest het Kind besneden worden; en men gaf Hem de naam Jezus, die de engel reeds genoemd had, voordat Zijn Moeder Hem had ontvangen.

Overweging
Reeds bij de boodschap van de engel aan Maria bij de aankondiging van haar moederschap, en nog vóór de geboorte aan de heilige Jozef (Mt. 1, 21), liet God Zijn besluit kennen, dat de Verlosser Die Hij aan de mensheid wilde schenken de naam Jezus zou dragen. Jezus betekent Verlosser, Heiland. Alleen door deze Naam kunnen wij gered worden en buiten Hem is er geen andere naam onder de hemel gegeven, waardoor wij zalig kunnen worden.

Laten we die Naam altijd met groot geloof en eerbied zowel op onze lippen als in ons hart nemen. God de Vader Die alles in de Zoon ziet, heeft alles in de Zoon lief, want Hij is geheel voor Hem. Wij zijn aangenaam in Zijn ogen in de mate dat Hij de Zoon in ons herkent. Een klein ding, gedaan in de Naam van Jezus, uit liefde tot Hem, is in het oog van God meer waard dan de meest buitengewone zaken, gedaan in eigen naam. Door Hem en met Hem en in Hem zij alle eer en glorie aan de Vader.

De heilige Bernardinus van Siena heeft in de 15e eeuw als eerste voor dit feest geijverd. Door hem is ook het gebruik ingevoerd om de Heilige Naam van Jezus voor te stellen als een monogram van drie beginletters IHS, in het midden van een stralenkrans. Deze devotie verspreidde zich snel in Italië en vond een ijverig propagandist in de persoon van de heilige Jan van Capistrano, evenals de heilige Bernardinus van de orde der Minderbroeders. De Heilige Stoel hechtte zijn plechtige goedkeuring aan deze hulde van de Naam van de Heiland der mensen en in de eerste jaren van de 16e eeuw schonk paus Clemens VII op herhaald verzoek aan de orde van Sint Franciscus het voorrecht om de zoete Naam van Jezus met een eigen feest te vieren.

In het jaar 1721 besloot paus Innocentius XIII dit feest in de gehele Kerk te vieren en stelde de datum daartoe vast op de tweede zondag na Driekoningen, de zondag van de bruiloft van Kana. Op de dag van het huwelijk gaat namelijk de naam van de Bruidegom (Jezus) over op de Bruid (de Kerk), als teken dat zij voortaan aan Hem toebehoort. Bij de invoering van het feest van de heilige Familie is het feest van Zijn verheven Naam verplaatst naar de zondag zo kort mogelijk na de dag waarop Jezus Zijn Naam gekregen heeft, dat is 8 dagen na Zijn geboorte (of - zoals dit jaar - op 2 januari).