Psalm 150 (César Franck): Iedereen die adem heeft, looft de drie-ene God!

Frans
Hallelujah. Louez le Dieu, caché dans ses saints tabernacles,
Louez le Dieu qui règne en son immensité.
Louez-le dans sa force et ses puissants miracles.
Louez-le dans sa gloire et dans sa majesté. Louez-le par la voix des bruyantes trompettes.
Que pour lui le nébel se marie au kinnor.
Louez-le dans vos fêtes au son du tambourin, sur l’orgue et sur le luth, chantez, chantez encor.
Que pour lui dans vos mains résonne la cymbale aux accords éclatants et joyeux.
Que tout souflle vivant, tout soupir qui s’exhale dise: louange à lui, louange au Roi des cieux.
Louez-le dans vos fêtes, chantez, chantez toujours. Hallelujah.

Nederlands
Halleluja. Looft God in Zijn heiligdom, looft Hem in Zijn machtig uitspansel.
Looft Hem om Zijn kracht, Zijn daden; looft Hem om Zijn mateloze grootheid.
Looft Hem met een stoot op de ramshoorn, looft Hem met harp en lier, looft Hem met beltrom en rondedans,
looft Hem met citer en fluit, looft Hem met strijkende cimbels, looft Hem met slaande cimbalen;
ja, iedereen die adem heeft, looft de Heer. Halleluja.

Informatiebulletin voor de maand juni is verschenen

Het Informatiebulletin is een gezamenlijke uitgave van de parochies H. Agnes en H. Jozef, gevestigd in de Sint-Agneskerk, centrum voor de traditionele Latijnse liturgie. De editie voor de maand juni is vandaag verschenen. Hierin aandacht voor de feesten van het Allerheiligste Sacrament (Sacramentsdag) en het Heilig Hart van Jezus. Verder kunt u lezen over het aanleveren van Misintenties, twee priesterjubilea en over het reddende kruishout van Christus (uit een preek van de H. Ephrem). Uiteraard vindt u alle tijden van H.H. Missen, Lof en biechtgelegenheid ook in dit bulletin.

Het bulletin is op deze site te vinden onder het tabblad 'Informatiebulletin juni' of klik op onderstaande afbeelding. Ook bestaat de mogelijkheid om het blad elke maand gratis en in kleur per e-mail (klik hier) te ontvangen.

Klik op het symbool in de rechterbovenhoek van onderstaande afbeelding voor een vergrote weergave en om te kunnen bladeren.

Meimaand - Mariamaand: Gebenedijd zijt gij

Gebenedijd zijt gij!
En onder al de vrouwen,
't zij wie of waar dat zij,
eerbiedig aan te schouwen.
Gebenedijd zijt gij!
O Moedermaagd, die Jezus draagt,
eerbiedig aan te schouwen.
Gebenedijd zijt gij!

Gebenedijd zijt gij!
Vóór eeuwen uitverkoren,
gij Moeder, ook van mij,
daar God is uit geboren.
Gebenedijd zijt gij!
O Moedermaagd, die Jezus draagt,
daar God is uit geboren.
Gebenedijd zijt gij!

Gebenedijd zijt gij!
Naast u en is er gene,
van zonde en schulden vrij,
o Onbevlekte allene.
Gebenedijd zijt gij!
O Moedermaagd, die Jezus draagt,
o Onbevlekte allene.
Gebenedijd zijt gij!

Gebenedijd zijt gij!
De dood komt aangedreven,
o Moeder, maak ons blij,
na dit in 't ander leven.
Gebenedijd zijt gij!
O Moedermaagd, die Jezus draagt,
na dit in 't ander leven.
Gebenedijd zijt gij!

Guido Gezelle, pr.

Meimaand - Mariamaand: Wonder van gloriepracht

Wonder van gloriepracht,
wonder van moedermacht,
liefd'rijk' aanminnige, hemelse vrouw!
Wie ik ten eeuw'gen tijd
uit heel mijn hart mij wijd;
wie ik en lichaam en ziel toevertrouw:
Goed, bloed en leven wil ik u geven;
al wat ik heb en ben, geef ik u nu.
'k Geef het vol vreugde, Maria, aan u.

Schuld'loos geborene,
enig verkorene,
gij, tot Gods dochter en moeder en bruid!
In al der maagdenrij,
blonk niet de reinst' als gij;
Zelf koos de Heer u ten tempel Zich uit.
Gij, vlekkeloze, lelie en roze,
pronk dezer aard' en der hemelen kroon.
Hemel en aard' bieden huld' op uw troon.

Gij trouw geblevene,
en hoog verhevene,
Gij, onze leidster, gij licht op ons neer.
Glories omwemelen,
hoog in de hemelen,
u als het naast bij de troon van uw Heer.
Gij, door uw zoetheid, toonbeeld van goedheid.
Moeder der liefd' en genad' is uw lof.
Zo groet u d'aard' en het hemelse hof.

Nimmer volprezene,
hoog uitgelezene,
Maagd, gij, en Moeder, aanminnig en schoon.
Wie ik te allen tijd
lichaam en ziele wijd,
zie mij ootmoedig geknield voor uw troon.
Goed, bloed en leven kom ik u geven.
Alles, ja alles, vereer ik u blij.
Och, dat het immer uw eigendom zij.

15 mei: Heilige Johannes Baptista de la Salle, belijder

Johannes Baptiste de la Salle werd geboren in het jaar 1651 in Reims, Frankrijk, uit een adellijk geslacht. Hij studeerde letteren en wijsbegeerte. Op 17-jarige leeftijd werd hij opgenomen onder de kanunniken van Reims. Later meldde hij zich bij het seminarie van Saint-Sulpice in Parijs.

Na zijn priesterwijding werd hij rector van de zusters van het Kindje Jezus, die zich wijdden aan de opvoeding van meisjes. Hij bestuurde en beschermde deze congregatie met wijsheid. Om ook de jongens uit het volk godsdienstzin en goede zeden bij te kunnen brengen, stichtte hij, ondanks veel tegenstand, een congregatie van broeders: Broeders van de christelijke scholen (Fratres Scolarum Christianorum, FSC). Paus Benedictus XIII keurde zijn orderegel goed.

Hij deed daarna afstand van zijn positie als kanunnik, verdeelde zijn goederen onder de armen en uit nederigheid legde hij zelfs het bestuur van de door hem gestichte congregatie neer. Johannes stierf op 7 april 1719 in Saint-Yon, Rouen, 72 jaar oud. In 1888 werd hij zalig verklaard; paus Leo XIII verklaarde hem op 24 mei 1900 heilig. In 1950 riep paus Pius XII hem uit tot patroon van onderwijzers en van opvoeders.

(Beperkte) bijeenkomst Legioen Kleine Zielen op woensdag 12 mei

De gebedsgroep Amsterdam van het Legioen Kleine Zielen van Jezus’ Barmhartig Hart komt elke tweede woensdag van de oneven maanden (januari, maart, mei, juli, september en november) bijeen in onze kerk en pastorie; de eerstvolgende bijeenkomst is woensdag 12 mei. Het programma is als volgt:
10.30 uur: Rozenkransgebed
11.00 uur: Gelezen H. Mis
11.45 uur: Lof met Rozenkrans van de goddelijke Barmhartigheid en toewijdingsgebed

Er is geen conferentie in de pastorie.

Een ieder is van harte uitgenodigd om kennis te komen maken en te komen meebidden met de gebedsgroep. Niemand is te groot of te klein, wij zijn allemaal aan het oefenen. Voor meer informatie kunt u terecht op de website van het legioen.

Te Matrem praedicamus

Te Matrem praedicamus,
cum tuo Filio.
Gementes suspiramus
ex hoc exsilio.
Exaudi nos, Maria,
Patrona mater pia.
Tuo nos Filio reconcilia.

Solatrix afflictorum,
te Matrem exhibe.
Spes unica reorum,
fatentes suscipe.
Exaudi nos, Maria,
Patrona mater pia.
Tuo nos Filio reconcilia.

Maria, Virgo pia,
Mater amabilis.
Sis quaesumus in via,
tutamen servulis.
Exaudi nos, Maria,
Patrona mater pia.
Tuo nos Filio reconcilia.

8 mei: Verschijning van de heilige aartsengel Michaël

Beeld van de heilige aartsengel Michaël in Monte Sant'Angelo.

In het jaar 390 is de heilige Aartsengel Michaël enkele keren verschenen op de berg Garganus (Monte Gargano). Dat is een berg in Apulië, vlakbij de stad Sypontus. Er woonde een man, die Garganus heette. De berg was dan ook naar hem genoemd. Hij had een onafzienbare kudde runderen en schapen. Toen deze eens op de flanken van de berg liepen te grazen, dwaalde een stier af van de rest en klom langzaam naar de top van de berg. Bij thuiskomst van het vee miste men hem. De herder nam een hele groep knechten mee en zocht de stier op de onmogelijkste paadjes. Tenslotte vond hij hem helemaal boven op de top van de berg voor de ingang van een grot. Omdat de man geïrriteerd was over het feit dat die stier zo helemaal zijn eigen gang was gegaan en omdat hij niet bij het dier kon komen vanwege het ondoordringbare struikgewas, schoot hij een vergiftigde pijl op hem af. Maar de pijl kwam naar de schutter terugvliegen, alsof hij door de wind in tegengestelde richting was gestuurd. De burgers waren er zo van geschrokken dat ze de bisschop gingen vragen of hij iets van dat wonder begreep. Die kondigde een driedaagse vasten af en zei dat iedereen in gebed aan God om opheldering moest vragen, wat dit alles te betekenen had.

Toen verscheen Sint Michaël aan die bisschop in de vroege morgen van 8 mei met de woorden: "U moet weten dat die man door mijn toedoen het slachtoffer is geworden van zijn eigen pijl; want ik ben de aartsengel Michaël, en ik heb besloten om deze plek als mijn verblijfplaats op aarde uit te kiezen om van daaruit des te beter mijn beschermende taak te kunnen uitoefenen. Ik heb dus met deze tekenen willen duidelijk maken dat ikzelf behoeder en wachter wil zijn van deze plek." Daarop trok de bisschop tezamen met de inwoners van de stad in processie naar die plek om met veel devotie voor de ingang van de grot te gaan bidden. Maar niemand durfde er naar binnen te gaan.

Men bracht paus Felix op de hoogte van de bijzondere gebeurtenissen. Hij liet ze overal bekend maken. Keizer Zeno van Byzantium was zo onder de indruk dat hij zelfs wijgeschenken liet aanvoeren ter ere van de grote engel.

In de tijd erna vielen de Germanen herhaaldelijk Italië binnen om de macht over te nemen. Daarbij liep ook Siponto meer dan eens gevaar. Toen de situatie al maar nijpender werd, bedacht de bisschop plotseling hoe de aanvoerder van de hemelse legerscharen ruim twee jaar geleden zijn hulp en bijstand had toegezegd. Dus wendde hij zich in zijn gebed tot hem om bescherming af te smeken. En zie, in de vroege morgen van de 19e september verscheen de aartsengel daar voor de tweede keer: nu aan de bisschop. Hij zegde hem zijn steun toe. De gevechten waren nog niet begonnen, of de hemel boven de Monte Gargano begon inktzwart te kleuren. Zowel de plek waar de engel verbleef, als de stad Siponto werden door dichte wolken omgeven. Onophoudelijk deden de donderslagen de aarde beven; bliksemschichten schoten telkens weer uit de pikzwarte wolkenmassa tevoorschijn. Door dit geweld aan de hemel werd de vijand zo afgeschrikt dat ze in paniek op de vlucht sloegen, waarbij de inwoners van Siponto in de zekerheid dat ze onder Michaëls bescherming stonden, hen met vaandels waarop hun heilige engel stond afgebeeld, wel tot Napels achterna joegen.

Na deze overwinning trok de bisschop met alle gelovigen weer naar de berg om de engel te bedanken. Toen hij na lang aarzelen het er toch op waagde om de grot te betreden, vond hij daar een bewijs dat de engel daar verbleef: een voetafdruk.

Na zoveel zegeningen wilden de inwoners van Siponto een gedenkteken oprichten ter ere van hun geliefde aartsengel. De bisschop vroeg toestemming aan de paus om de grot tot kerkruimte te wijden. De paus antwoordde dat het niet aan de Siponters toekwam de dag van inwijding vast te stellen; ze moesten maar bidden en vasten, en wachten op het moment dat de engel met tekenen duidelijk zou maken wat zijn verlangen was. Inderdaad verscheen de aartsengel Michaël in de nacht voorafgaand aan de 29e september aan de bisschop: "U bent het niet die mijn grot tot heiligdom zult wijden. Immers degene die dit alles heeft geopenbaard, heeft haar al ingewijd. Ikzelf, de 'Heer van de Grot' roep jullie bijeen in mijn heiligdom om daar onbevreesd de heilige eredienst te kunnen vieren. Want ik heb deze grot tot basilica gewijd met de bedoeling dat in dit Godshuis de zonden van de mensen mogen worden vergeven en alle schuld afgewassen."

De volgende morgen togen de bisschop en de bevolking naar de berg ter bedevaart. Terwijl zij nog aarzelend de berg betraden, troffen ze het teken van de wijding aan: de grillig gevormde rots met de voetafdruk van de engel erin was door Michaël tot altaar gemaakt. Over de rots was een rode doek gespreid, zoals in de Griekse Kerk gebruikelijk is bij een altaarwijding.

De kerk zou bekend worden onder de naam 'Sancti Angeli usque ad coelos'.

De laatste verschijning van de Aartsengel Michaël vond plaats in 1656. In heel Zuid-Italië heerste een agressieve pestepidemie. De mensen stonden machteloos. Daarom riep de toenmalige bisschop van Siponto een driedaagse vasten af. Vervolgens trok hij aan het hoofd van zijn al zijn geestelijken en het gehele gelovige volk op naar de grot, terwijl ieder een strop om de hals had gehangen. Er werden psalmen gezongen en litanieën gebeden. Pas na drie dagen van boetedoening en nederig gebed, gaf de engel een teken van zijn aanwezigheid. Het was op een vrijdag, de 22e september, precies een week voor zijn feestdag. Om vijf uur in de morgen - aldus een brief uit 1658 van de bisschop aan paus Alexander VII - werd hij wakker van een ontzettend geraas; het leek wel of er een aardbeving aan de gang was. In het oosten zag hij een machtig licht; het leek op een zondoorschenen kristal. Hij hoorde een stem die zei: "U, herder van deze kudde, u moet weten dat ik het bij de heilige Drie-eenheid gedaan gekregen heb dat ieder die een steen afbrokkelt van de wanden van mijn grot en die devoot en wel bij zich houdt, voor de pest gevrijwaard zal blijven. Ja, alle huizen, dorpen en steden waar zo'n steen wordt bewaard, zullen aan de pest ontkomen. Maak deze genadegave maar aan iedereen bekend. En op het moment dat u die stenen op mijn voorspraak zegent, moet u ze tekenen met een kruis en mijn naam erin krassen. Zo zal Gods toorn worden afgewend."

Zielsgelukkig en dankbaar viel de bisschop op zijn knieën. Hij riep zijn dienaren bij zich en vertelde hun over de belofte van de engel. De volgende dag, op 23 september dus, maakte hij aan het volk bekend dat ze niets meer van de pest te vrezen hadden. Hij beval nu de stenen uit de wanden van de grot te breken, liet er een monogram in krassen (S † M) en sprak er een zegen over uit waarvoor hij zelf de tekst had opgesteld. Nadat hij de stenen onder het volk had laten verdelen, verdween de pest binnen een paar dagen uit het hele land.

Uit deze legendenserie kan men opmaken welke zorgen en kwaliteiten aan Sint Michaël worden toegedicht. Het zijn er vijf: hij is herder en beschermt de kudde; hij is aanvoerder in de strijd en beheerst de kosmische krachten; hij is priester en draagt zorg voor de eredienst; hij is de heer van de grot, dat wil zeggen begeleider der doden en vorst over het dodenrijk; hij is arts en geneesheer van alle aandoeningen naar ziel en lichaam, en kent de verborgen geneeskracht van de aarde en water.

Michaël van de Monte Gargano wordt op 8 mei gevierd. Volgens dit verhaal, omdat de eerste verschijning van de aartsengel er plaatsvond op die dag in het jaar 390. Er zijn andere versies die weten te vertellen dat de kerk die er ter ere van Michaël werd gebouwd, op 8 mei 493 zou zijn ingewijd.

Sindsdien wordt die berg ook wel genoemd de Monte Sant'Angelo.

Opbrengst Vastenactie 2021

De Vastenactie 2021 voor een project van hulporganisatie Christian Solidarity International (CSI) voor de noodlijdende bevolking van Syrië heeft € 2.770 opgebracht. Aan iedereen die heeft bijgedragen hartelijk dank!

Ons gebed voor de christenen in nood blijft onverminderd noodzakelijk.

6 mei: H. Johannes, apostel en evangelist, voor de Latijnse Poort

In het jaar 95 bracht de heilige apostel en evangelist Johannes het Evangelie naar de stad Efese. Hij was de laatstovergebleven apostel, en stond aan het hoofd van alle kerken in Klein-Azië, het tegenwoordige Turkije. In Efese werd hij gevangen genomen en gedwongen tot offers aan de heidense goden. Maar hij weigerde dat. Bij keizer Domitianus werd hij aangeklaagd als tempelschenner, een verachter van de goden en een dienaar van Jezus, de gekruisigde. Domitianus liet hem overbrengen naar Rome. Daar aangekomen werd hij kaalgeschoren en voor een van de stadspoorten, de zogenoemde Latijnse Poort, neergelaten in een ketel vol kokende olie. Het deerde hem niet en hij kwam er ongeschonden uit.

De christenen van Efese bouwden in die stad een kerk ter ere van dit wonder. Toen keizer Domitianus bemerkte dat hij ook op deze manier Johannes niet kon stoppen om het Evangelie te verkondigen, zond hij hem in ballingschap naar het eiland Patmos. Daar ontving hij een aantal visioenen op basis waarvan hij, aan de hand van een uitleg door een engel, zijn boek Apokalyps of Openbaring schreef. Tijdens het veel mildere bewind van keizer Nerva (96-98) kon hij weer terugkeren naar Efese.

De datum van 6 mei hangt zeer waarschijnlijk samen met feesten ter ere van Johannes in de Syrische (7 mei) en Byzantijnse (8 mei) Kerk. In 1960 werd de rang van dit feest in de Romeinse ritus verlaagd naar vierde klas, een gedachtenis. Bij de liturgievernieuwing na het Tweede Vaticaans Concilie verdween het van de liturgische kalender.

De heilige Johannes onderging het martelaarschap in liefde. Hij was meer dan een martelaar, want hij stond onder het kruis van zijn goddelijke Meester. Hij nam het lijden van de Heer op in zijn ziel en deelde erin. Als wij ons dreigen te verzetten tegen het lijden dat ons overkomt, dan mogen wij de woorden van onze Heer Jezus Christus gericht aan de heilige Petrus in gedachten nemen: "Wat Ik doe, begrijpt ge nu nog niet; maar later zult ge het inzien." (Joh. 13, 7)

Van de pastoor: Geschilderd portret

Pastoor poseert met gepaste trots
naast het van hem geschilderde portret.

Beminde gelovigen,

Op de laatste zondag van april werd ik na de Hoogmis blij verrast met een schilderij, vervaardigd door kunstenares Sanne Meijer, een van onze gelovigen.

Aan de lijst van het schilderij hebben velen van u een bijdrage geleverd. Daarvoor dank ik u heel hartelijk!

Het kunstwerk hoort thuis in een portrettengalerij van mijn voorgangers, allen ooit voor korte of langere tijd pastoor van de Sint-Agnesparochie, die u kunt zien in de grote zaal van de pastorie. U bent van harte uitgenodigd om binnenkort eens deze portretten te komen bekijken.

Met mijn priesterlijke zegen,
Pater M. Kromann Knudsen FSSP, pastoor

2 mei: Kerkwijding van de kathedraal te Haarlem, hoogfeest

Gedachtenis: Vierde zondag na Pasen

De kathedrale basiliek Sint Bavo te Haarlem.

Epistel
Apok. 21, 2-5
In die dagen zag ik de heilige stad - een nieuw Jeruzalem - afdalen uit de hemel van bij God, toegerust als een bruid, die zich heeft opgetooid voor haar man. Dan hoorde ik een luide stem spreken vanaf de troon: Dit is de woonplaats van God met de mensen, want Hij zal met hen samenwonen. En zij zullen Zijn volk zijn, en Hij, God met hen, zal hun God zijn. Dan zal God alle tranen afwissen uit hun ogen, en de dood zal er niet meer zijn; geen rouw meer, en geen geschrei of smart; want het vroegere is nu voorbij. En Hij, Die op de troon zat, zei: Alles maak Ik nieuw.

Evangelie
Lc. 19, 1-10
In die tijd ging Jezus Jericho binnen en trok de stad door; en zie, daar woonde een man, met name Zacheus; en deze was een overste van de tollenaars, en hij was rijk. En hij verlangde Jezus te zien, wat dat voor iemand was; maar hij kon dit niet vanwege de toeloop van volk, want hij was klein van gestalte. Daarom liep hij vlug vooruit, en klom in een vijgeboom, om Hem te kunnen zien; want Hij zou daar voorbijkomen. Toen Jezus nu bij die plaats gekomen was, keek Hij naar boven, en zag hem; en Hij sprak tot hem: Zacheus, kom vlug naar beneden; want vandaag moet Ik in uw huis Mijn intrek nemen. En hij haastte zich om naar beneden te komen, en ontving Hem vol vreugde. En allen zagen dat, en zij morden onder elkander: Hij gaat binnen bij een zondig mens! Zacheus echter stond daar, en zei tot de Heer: Zie, Heer, de helft van mijn vermogen geef ik aan de armen, en als ik iemand te kort gedaan heb, zal ik het vierdubbel teruggeven. Jezus sprak tot hem: Heden is er zegen gekomen over dit huis; want ook deze is een zoon van Abraham. De Mensenzoon toch is gekomen, om te zoeken en te redden, wat verloren was.

Overweging
Vandaag vieren wij de wijding van de hoofdkerk, de bisschopskerk, van ons bisdom, namelijk de kathedrale basiliek Sint Bavo te Haarlem. De kerk is ontworpen in eclectische en neoromaanse stijl door architect Joseph Cuypers, zoon van Pierre Cuypers, in de late negentiende eeuw. In het tweede deel van de bouwperiode was Cuypers in partnerschap verbonden met de architect Jan Stuyt. De kerk is gewijd aan de Heilige Bavo, de patroonheilige van de stad Haarlem, wiens verering afkomstig is uit de Beligsche stad Gent, waarmee Haarlem een handelsrelatie had. De bouw begon in 1895 en kwam gereed in 1930. Op 2 mei 1948 is de Sint-Bavokerk door paus Pius XII tot basiliek verheven. De kathedrale basiliek Sint Bavo is naar grootte de tweede Rooms-katholieke kerk van Nederland, na de Sint-Janskathedraal in Den Bosch.

De bouw van de torens en het voorportaal liet door geldgebrek tot 1927 op zich wachten. Cuypers was inmiddels geassocieerd met zijn zoon Pierre Cuypers jr, die een voorkeur had voor het expressionisme. Mogelijk heeft hij de torens ontworpen. Deze werden nooit geheel voltooid; de bekroningen, waarvoor talloze ontwerpen waren gemaakt, ontbreken. Het portaal is uitgevoerd in een combinatie van neogotische en neoromaanse vormen en is waarschijnlijk ontworpen door Jos Cuypers zelf. Dit deel van de kerk werd in 1930 voltooid.

In het epistel van vandaag krijgt de heilige Johannes in een visioen een zinnebeeldige voorstelling van de hemelse gelukzaligheid: hij ziet de woonstede van de zaligen, het nieuwe Jeruzalem, prachtig versierd op aarde neerdalen. Geen lijden zal ooit de vreugde van dit verblijf verstoren. Dit hemelse Jeruzalem is de zegevierende Kerk, waarvan onze kerkgebouwen hier op aarde een zinnebeeld zijn.

Het Evangelie vertelt ons het verhaal over de intrede van Jezus in het huis van Zacheus, dat door Zijn komst geheiligd werd. Ook onze kerken en kathedralen zijn heilige plaatsen, vanwege de plechtige wijding door de bisschop, de dagelijkse hernieuwing van Jezus' Kruisoffer op de altaren en door Zijn voortdurend verlbijf in het tabernakel.

Heilige Bavo, bid voor ons.

Needrig stille timmerman

Needrig stille timmerman, zo klein in 's wereld ogen,
Jozef, wie mocht ooit als gij op heil'ge schatten bogen?
In uw kleine woning bezat gij 's hemels Koning,
was uw gezellin de Eng'len-Koningin!

Neen! Geen kranke mensentaal, noch stem van hemelingen,
kon, o Jozef, schoon genoeg uw zaligheid bezingen.
Als gij, liefdedronken, in hoogste vreugd verzonken,
dan de zoete Maagd, dan wéér 't Kind bezaagt.

Wil, o Jozef, aan uw Bruid en aan heur Zone vragen,
dat wij, door ootmoedigheid, aan Hem en haar behagen!
Hoor ons kinderbede. Bekom ons reinheid, vrede,
liefde, vrome deugd... en des hemels vreugd.

1 mei: Heilige Jozef de arbeider, bruidegom van de heilige maagd Maria, belijder, hoogfeest

Jezus in de werkplaats bij Zijn voedstervader Jozef.

De kerkelijke viering van de heilige Jozef als arbeider is ingesteld in 1955 door paus Pius XII. Door de heilige Jozef tot voorbeeld te stellen voor de arbeiderswereld, gaf hij een christelijke oriëntatie aan de dag van de arbeid. Ook daar waar deze 1 mei-viering niet gebruikelijk is, herinnert de herdenking van de heilige Jozef als patroon van de arbeid aan de waarde van de menselijke inspanning voor het dagelijks onderhoud.