Koster Lau verloochent zijn afkomst niet

Vandaag vieren we het feest van Sint Joris, de patroonheilige van de padvinderij en dus ook van de voormalige Verkenners van de Katholieke Jeugdbeweging. Onze koster Lau was daarvan als kind lid. In die dagen droegen de verkenners op deze feestdag het uniform met bovendien een rode tulp in het knoopsgat. "Mooie tradities moet je in ere houden", moet koster Lau hebben gedacht en zo verscheen hij vandaag in de kerk, getooid met baret voorzien van het padvindersinsigne, groepsdas en vanzelfsprekend de rode tulp in zijn knoopsgat. (Foto inzet: Kleine Lau in zijn verkennerstijd.)

Het 'gelaat' van de zonde

Om het gelaat van de Vader terug te brengen naar de mens, moest Jezus niet alleen het gelaat van de mens aannemen, maar ook het 'gelaat' van de zonde op Zich nemen: "God heeft Hem Die de zonde niet kende, voor ons een gemaakt met de zonde, zodat wij door Hem rechtvaardig voor God konden worden" (2 Kor. 5, 21).

Nooit zullen we de ondoorgrondelijke diepte van dit mysterie kunnen peilen. De gruwelijke scherpte van deze paradox komt tot uiting in die smartelijke kreet van schijnbare wanhoop, wanneer Jezus op het kruis uitroept: "Eloi, Eloi, lama sabachtani?". Dat betekent: "Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?" (Mc. 15, 34). Kan men zich een gruwelijker kwelling, een diepere duisternis voorstellen?

H. Johannes Paulus II