Beminde gelovigen,
Met de heilige Vastentijd bereiden wij ons voor op het hoogfeest van onze verlossing. De Vastentijd is een bezinning op het meest waardevolle dat wij kunnen ontvangen, namelijk de barmhartigheid van God. Door het vasten ruimen wij op wat deze barmhartigheid in ons belemmert en scheppen wij ruimte voor de heiliging die in ons wil opbloeien. Dit is een kerkelijke gebeurtenis, want in de Kerk zullen wij als heilige bruid Christus tegemoet treden op de hemelse bruiloft.
Bij onze heiliging hoort het vragen van vergeving voor onze zonden. Dit gebeurt in het sacrament van de biecht, zeker wanneer het om zware zonden gaat. In de heilige Vastentijd bereiden wij ons dan ook mede voor op onze verlossing door het afleggen van een goede biecht. Een goede biecht is meestal niet spontaan en zou niet op ons gevoel gebaseerd moeten zijn, maar goed voorbereid door een gewetensonderzoek, dat is gericht op hetgeen wij hebben misdaan. Een goede biecht is kort en helder. Het tijdstip waarop gebiecht kan worden is dagelijks voor de heilige Mis(sen). In de Goede Week wordt ruimere gelegenheid geboden.
In het algemeen is onze kerk op weekdagen geopend wanneer er voldoende mensen (minimaal twee) op de pastorie aanwezig zijn om de veiligheid te garanderen. Af en toe is de kerk gesloten op tijdstippen dat zij eigenlijk geopend zou moeten zijn. Dat komt dan door de afwezigheid van de priester of een pastoriewacht. De tijden worden steeds onrustiger en de criminaliteit stijgt. Daarom is deze maatregel noodzakelijk, niet alleen voor de veiligheid van personen, maar ook voor de veiligheid van het gebouw en in het bijzonder van het heilig Sacrament. Indien u het ongemak van een gesloten kerkdeur hebt meegemaakt, dan weet u nu waardoor dat soms voorkomt.
Wilt u biechten op een ander tijdstip dan voor of na de H. Mis, dan dient u vooraf altijd telefonisch contact op te nemen met de pastorie. Doet u dit alstublieft niet op de dag waarop u wilt gaan biechten, maar enkele dagen eerder, anders bestaat de kans dat de priester reeds andere afspraken heeft. Ik schrijf dit niet om u te ontmoedigen, maar omdat ik bemerk dat er een zekere discipline ontbreekt in de wijze waarop velen om pastorale bijstand vragen. Wanneer de priester voortdurend moet ingaan op toevallige aanvragen, dan wordt het maken van afspraken onmogelijk gemaakt. Dat frustreert niet alleen de priester maar doet ook onrecht aan degenen die wel een afspraak hebben gemaakt. Uitwendige discipline is altijd een noodzakelijke ondersteuning van de inwendige discipline, die geldt als natuurlijk fundament van het bovennatuurlijke leven.
Ik wens u een zegenrijke Vastentijd toe.
Met mijn priesterlijke zegen,
Pater M. Kromann Knudsen FSSP, pastoor
