21 dagen nadat een zaadcel een eicel heeft bevrucht, begint het hartje van het kindje al te kloppen. Vier weken na de bevruchting klopt het hartje 105-121 keer per minuut en kan het gehoord worden met een speciale stetoscoop. Op het moment dat het hartje begint te kloppen, weten de meeste vrouwen nog niet eens dat zij zwanger zijn.
Na de geboorte beschermen we kinderen terecht tegen van alles. Met traphekjes voorkomen we dat ze van de trap afvallen en we kopen veilige autostoeltjes voor hen. Maar de allerkleinsten zijn weerloos.
God heeft in Zijn goedheid bedacht dat een nieuwe mens in zijn prilste en kwetsbaarste levensfase veilig geborgen zit in het lichaam van de moeder, vlak onder haar hart. Het is de tegenstander van God die bij veel mensen influistert dat zij Gods wetten mogen negeren en zelf kunnen beslissen over de geborgenheid van dat leven. De duivel creëert een valse tegenstelling tussen het jonge, ontwikkelende leven en de mogelijk grote problemen die de moeder door haar zwangerschap ondervindt. Het kan echter nooit zo zijn dat een mens van zijn problemen bevrijd wordt door het doden van een ander mens.
Door de problemen bij een aantal abortushuizen in ons land zijn er andere abortushuizen die op volle toeren draaien om 'de achterstanden' weg te werken. Onder het valse voorwendsel van hulp aan vrouwen in nood wordt in deze slachthuizen aan vele kinderen het leven ontnomen, met goedkeuring van de Staat. Het ministerie van Volksgezondheid zet alle zeilen bij om de kindermoord te ondersteunen en de 'hulpverlening' doorgang te laten vinden.
"Vrouwen bellen ons en zijn 19 weken zwanger, maar wij zitten vol. Volgende week ook. Voor je weet zijn ze 21 of 22 weken zwanger en dan moeten ze het kind houden. Boven de 22 weken kunnen wij niet meer behandelen. Dat betekent dat een vrouw het kind moet houden en dat ze een ongewenst kind krijgt. Dat is als kliniek heel erg vervelend om te zeggen.", aldus een aborteur onlangs in de media.
Op zaterdag 9 december wordt daarom de Mars voor het Leven gehouden als een krachtig en liefdevol signaal naar de samenleving en de politiek: Stop het kwaad van abortus en euthanasie, en investeer in alternatieven! De mars begint om 13.15 uur op het Malieveld in Den Haag. Er is een katholiek voor- en naprogramma met onder meer een gezongen heilige Mis in de kerk van de H. Jacobus de Meerdere aan de Parkstraat 65 a te Den Haag.
Lynn Ferguson is een Schotse schrijfster, actrice, comediënne en presentatrice. In onderstaande video vertelt ze over de druk die door zorgverleners op haar werd uitgeoefend om haar zwangerschap te beëindigen, omdat het kindje niet gezond zou zijn.
Met de vespers van zaterdag 2 december begint de Advent, de tijd van wachten op de komst van de Heer in het vlees. In de liturgie spreekt de Kerk allereerst de belofte van God uit dat Hij een verlosser zal zenden; daarna spreekt zij – bij monde van de aartsvaders – het verlangen uit naar de verlosser en naar de beloften die deze verlosser zal komen vervullen; ten derde spreekt de Kerk ons aan, door de woorden van Johannes de Doper, op het feit dat wij boete moeten doen om Christus waardig te kunnen ontvangen. Dit alles stelt de heilige liturgie ons voor ogen met de bedoeling om ons niet onvoorbereid te laten uitzien naar de werkelijkheid van Zijn laatste komst in glorie, waarbij Hij levenden en doden zal oordelen, en dat wij ons oordeel ontvangen geheiligd door het sacramentele leven van de Kerk.
Kerstmis is nog niet begonnen, slechts de voorbereiding daarop. Laat u deze serene voorbereiding niet ontnemen door het wereldse en commerciële misbruik van het geboortefeest van de Heer. Voor de wereld is het reeds Kerst als het feest nog niet is begonnen, en wanneer het werkelijk zover is, dan hebben zij hun zaakjes al ingepakt. Dat zien we al vele jaren in de publieke ruimte.
Om u goed voor te bereiden op de bovengenoemde aspecten uit de heilige openbaring wens ik u toe dat u met gebruik van de lezingen uit de Adventstijd het ware verlangen naar de Verlosser in u opwekt en bereid bent de voor uw heiliging noodzakelijke middelen te aanvaarden.
Twee waarheden uit de geloofsschat van de Kerk worden ons in deze maand november voorgehouden, die wij nooit uit ons bewustzijn zouden mogen verliezen, namelijk de zegevierende Kerk in de hemel die wij op Allerheiligen vieren, en de lijdende Kerk in het vagevuur die wij op Allerzielen gedenken. De zegevierende Kerk vormt het doel van de twee daaraan voorafgaande en tijdelijke gedeelten van de Kerk. Dat zijn de strijdende Kerk op deze aarde, waartoe wij nu behoren en waardoor wij hopen eens, gesteund door de sacramenten en de prediking van de Kerk, in Gods vriendschap te sterven, en de lijdende Kerk in het vagevuur, waar zich de zielen bevinden van de overleden gelovigen die nog niet volledig hun schuld op deze aarde hebben uitgeboet, maar toch in staat van genade zijn heengegaan.
Deze drie, de zegevierende, de strijdende en de lijdende Kerk, zijn één-en-dezelfde Kerk, omdat zij hetzelfde Hoofd bezitten, namelijk Jezus Christus. Deze drie maken deel uit van hetzelfde mystieke Lichaam, doordat wij door hetzelfde doopsel zijn ingelijfd in en door Christus.
Op het einde der tijden zullen de strijdende en de lijdende Kerk niet meer in hun voorlopige toestand bestaan, maar aankomen tot de zegevierende staat van de Kerk, dus tot de volheid van haar bestaan, wanneer ook de lichamen zullen verrijzen. Dan zal de bruiloft van het Lam worden gevierd, zoals Johannes beschrijft in zijn openbaring.
Allerheiligen en Allerzielen herinneren ons dus aan de toekomstige gebeurtenissen die al werkelijkheid zijn geworden voor degenen die ons vooruit zijn gegaan in het geloof en verenigd door de genade. Concreet betekent dit dat wij heiligen moeten worden en dat wij voor de zielen in het vagevuur aflaten moeten verdienen om hun lijden te bekorten.
Gisteren vond in de parochiekerk van Gestratz, vlakbij het seminarie van de priesterbroederschap Sint Petrus in het Duitse Wigratzbad, de tonsuur plaats van twaalf tweedejaars seminaristen. Mgr Vitus Huonder, bisschop van Chur in Zwitserland, vierde de pontificale Mis en voerde de tonsuur uit. Daarna kregen deze seminaristen de soutane (toog) en de superplie.
Het zwart van de soutane staat symbool voor het afzien van deze wereld, terwijl de witte superplie het leven uit de genade symboliseert, helder en stralend, een voorafbeelding van de hemelse glorie. Dood voor de wereld, levend voor God, is de seminarist reeds als priester gekleed. Het is dan ook een teken van de hoop dat zij hun weg naar de priesterwijding mogen voltooien.
Op de foto boven voert mgr Huonder de tonsuur uit bij Kevin Hoogeveen. Op de foto onder zien we hem vóór en na de inkleding.
In de nacht van 12 op 13 oktober had het zwaar geregend. De tienduizenden pelgrims in Fatima kwamen overal vandaan, te voet, met een handkar en zelfs per auto. Zij verzamelden zich op het grote plein waar tegenwoordig de basiliek staat.
De kinderen hadden hun eerste verschijning in de meimaand gekregen. Sindsdien hadden zij zowel bewondering als scepsis ondervonden. Nu werden hun vragen gesteld over de juistheid van de voorspelling van de Vrouwe die toch beloofd had om 12.00 uur precies te verschijnen. Volgens de officiële Portugese tijd was het reeds ver na het middaguur. Toch hield de Vrouwe haar belofte: op het moment van haar verschijning stond de zon op het hoogste punt aan de hemel.
Op de vraag van de kinderen wat de Vrouwe van hen wil antwoordt zij: “Ik verlang dat er hier een kapel wordt gebouwd ter ere van mij. Ik wil dat jullie elke dag de rozenkrans bidden. De oorlog zal spoedig eindigen en de soldaten zullen huiswaarts keren.” Vervolgens vragen zij haar naar haar naam. Zij antwoordt: “Ik ben de Vrouwe van de Rozenkrans.”
Vanaf dat moment worden twee verschillende verschijningen waargenomen. Alleen de drie kinderen, Lucia, Jacinta en Francisco, krijgen verschillende verschijningen te zien van Jezus, Maria en Jozef. De menigte van ongeveer 70.000 mensen is getuige van het – inmiddels beroemde – zonnewonder.
Wij mogen uiterst dankbaar zijn dat er dit jaar opnieuw een roeping uit onze parochie is voortgekomen. Afgelopen jaar hadden we een priester- en een kloosterroeping; op zondag 1 oktober jl. is Gideon Zoonen (foto), een van onze vaste misdienaars, ingetreden in het seminarie van de Petrusbroederschap in Wigratzbad. Blijven wij bidden voor hem en voor andere roepingen. Deze roeping is vooral te danken aan het gebed in onze traditionele parochie, met name aan het dagelijkse rozenkransgebed in onze kerk met de intentie om roepingen. Daarbij wordt ook gebeden om heilige families. Ook dat gebed heeft zijn vruchten afgeworpen: er komen steeds meer gezinnen met kinderen naar de (zondags)mis en zij zijn ook actief in onze parochie.
Vele parochianen van het eerste uur zijn verzwakt door toenemende ouderdom. Ook voor hen wordt gebeden bij de rozenkrans: dat zij mogen bereiken waartoe zij gedoopt zijn en dat zij mogen volharden in geloof en Godsvertrouwen. Wij zijn verplicht om hun te laten weten dat zij – ook in hun hoge ouderdom of ziekte – nog steeds bij ons horen, en wanneer zij niet meer naar de kerk kunnen komen krijgen zij regelmatig de sacramenten gebracht.
Een toenemende zorg is het dagelijkse toezicht in de kerk op tijden waarop die geopend zou moeten zijn. Door de vele huisbezoeken en het steeds geringer aantal kerkwachten (er moeten altijd twee personen aanwezig zijn om de kerk veilig open te kunnen houden) is het kerkgebouw in het afgelopen jaar op weekdagen steeds minder open geweest. Wie bereid is om op doordeweekse dagen een aantal uren toezicht op zich te nemen kan zich melden bij ondergetekende.
Gedurende de maand oktober zal de dagelijkse heilige Mis op dinsdag tot en met vrijdag worden voorafgegaan door een Marialof. Het lof begint om 10.15 uur. De maand oktober dankt de naam Rozenkransmaand aan het feest van Onze Lieve Vrouw van de Allerheiligste Rozenkrans dat op 7 oktober gevierd wordt.
Veel pausen hebben de gelovigen aangespoord tot het bidden van de Rozenkrans. Paus Leo XIII heeft er zelfs negen encyclieken aan besteed. Maria zelf heeft bij al haar verschijningen het belang van de Rozenkrans onderstreept.
Op het eerste gezicht lijkt de Rozenkrans een Mariaal gebed, maar in feite is het – door het overwegen van de geheimen – een gebed dat volledig op Christus is gericht.
Hebt u foto's of een video gemaakt van een plechtigheid in onze kerk, dan ontvangen we die graag per e-mail om ze via de website met de geloofsgemeenschap te delen. U kunt de bestanden mailen naar: info@agneskerk.org.
Zondag 17 september mocht ik aan acht kandidaten het heilig vormsel toedienen in de buitengewone vorm van de Romeinse Ritus in de Sint-Agneskerk in Amsterdam, voor de parochie die is toevertrouwd aan de Sint-Petrusbroederschap. We vierden tegelijk tien jaar Summorum Pontificum en vijf jaar personele parochie. Algemeen overste pater John Berg FSSP celebreerde de heilige Mis.
Gepaste eer
Pater Martin Kromann Knudsen FSSP is sinds 2008 in Amsterdam en vruchtbaar werkzaam in de Sint-Agneskerk. Tien jaar geleden vaardigde paus Benedictus XVI het motu proprio Summorum Pontificum uit, gedateerd 7 juli 2007, waarmee hij de gewone uitdrukking van de Romeinse ritus - vervat in het missaal van de Z. paus Paulus VI - en de buitengewone uitdrukking van die ritus - volgens het missaal van de H. paus Johannes XXIII - naast elkaar plaatste en voorschreef dat de buitengewone vorm in "gepaste eer" moest worden gehouden.
Sint-Petrusbroederschap in Amsterdam
Op dat moment was de Sint-Petrusbroederschap een jaar in Amsterdam aanwezig. In 2012 werd de parochie van de heilige Jozef opgericht voor gelovigen die deze buitengewone vorm zijn toegedaan en aan de Petrusbroederschap toevertrouwd. Sindsdien heeft dit apostolaat de nodige vruchten voortgebracht: regelmatig zijn er gelovigen toegetreden tot de katholieke kerk, er zijn roepingen uit voortgekomen (deze zondag werd er nog even aandacht aan besteed dat een jongen deze maand naar het seminarie van de Petrusbroederschap gaat in Wigratzbad, een ander naar het diocesaan seminarie van ons bisdom) en mijn eigen ervaring is dat de gemeenschap die daar kerkt zich behoorlijk verjongd heeft en ook gegroeid is. Dat is natuurlijk bijzonder vreugdevol, zeker in deze qua geloof vaak barre tijden.
Cyprianus en het vormsel
Voorafgaand aan de heilige Mis heb ik het Vormsel toegediend aan zes kinderen en twee volwassenen. In de preek heb ik de heilige bisschop Cyprianus (+ 256), die de dag ervoor zijn feestdag had gehad, als voorbeeld genomen: bij een eerste christenvervolging vluchtte deze heilige weg naar het platteland, vanwaar hij zijn gemeenschap bleef leiden met vele brieven; bij een tweede vervolging bleef hij, beleed zijn geloof en betaalde zelfs zijn eigen beul. Was hij de erste keer laf geweest? Sommigen vonden dat. Maar Cyprianus heeft een afweging gemaakt voor het heil van zijn gemeenschap. Ook voor ons geldt dat: we moeten niet onze emoties (kwaadheid, bedroefdheid, ontmoediging enz.) volgen maar handelen met onderscheiding in de kracht van de Heilige Geest. Dat betekent dat we afstand moeten nemen van onze gevoelens om een goede keuze te kunnen maken, zoals Cyprianus dat deed. Daartoe ontvangen we de Heilige Geest in het vormsel. Dit woord komt van het oud-Nederlandse "vromen", dat "sterken" betekent. We worden gesterkt om vroom en krachtig te zijn, tegen de stroom in te durven gaan als God dat vraagt en goed te kunnen onderscheiden. Daarom moeten we dikwijls bidden: "Kom, Heilige Geest".
Drieherenmis
Na de vormselplechtigheid droeg de generaal-overste pater Berg de heilige Mis op. Het was niet alleen een 'drieherenmis', met diaken en subdiaken, maar ook met pontificale assistentie, die ik bij deze plechtigheid verleende.
Na afloop was er nog ruim gelegenheid de parochianen te ontmoeten en werd aan vele vrijwilligers en aan mij een heerlijke lunch aangeboden.
Groepsfoto met de assistenten bij de Mis
Bron: Arsacal.nl, de website van mgr dr Jan W.M. Hendriks, hulpbisschop van Haarlem-Amsterdam
Epistel Filipp. 2, 5-11
Broeders, laat in u dezelfde gezindheid leven, die er was in Christus Jezus, Daar Hij goddelijk was van wezen, was het voor Hem niet onrechtmatig aan God gelijk te willen zijn; maar toch heeft Hij Zichzelf vernietigd, door het wezen aan te nemen van een slaaf, door gelijk te worden aan de mensen, en uiterlijk te zijn al een mens. Hij heeft Zichzelf vernederd door gehoorzaam te worden tot de dood, ja zelfs tot de dood aan het kruis. Maar daarom ook heeft God Hem hoog verheven en Hem de naam gegeven, die iedere naam te boven gaat, opdat in de naam van Jezus iedere knie zich buige, in de hemel, op de aarde of onder de aarde, en iedere tong belijde, dat Jezus Christus, de Heer, in de glorie is van God de Vader.
Evangelie Joh. 12, 31-36
In die tijd sprak Jezus tot de scharen der joden: Nu is het oordeel voor de wereld gekomen; nu zal de vorst dezer wereld buiten geworpen worden. En als Ik van de aarde omhoog geheven ben, zal Ik alles tot Mij trekken. (Dit nu zei Hij, om aan te geven, welke dood Hij zou sterven.) Het volk gaf Hem ten antwoord: Wij hebben uit de Wet vernomen dat de Christus blijft in eeuwigheid; hoe kunt Gij dan zeggen: de Mensenzoon moet omhoog geheven worden? Wie is dan die Mensenzoon? Toen sprak Jezus tot hen: Nog een korte tijd hebt gij het licht bij u. Wandelt, zolang gij het licht nog hebt, opdat de duisternis u niet overvalt; want wie in de duisternis wandelt, weet niet, waar hij heengaat. Gelooft in het licht, zolang Gij het licht hebt, om aldus kinderen van het licht te zijn.
Vexilla regis
Almachtige, eeuwige God, Gij hebt het heil van het menselijk geslacht in het kruishout gevestigd, opdat dááruit het leven zou voortspruiten, waaruit de dood was voortgekomen, en opdat hij, die door het hout zegevierde, ook door het hout zou overwonnen worden: door Christus, onze Heer.
Vexilla regis prodeunt:
Fulget crucis mysterium
Quo carne carnis conditor,
Suspensus est patibulo.
O Crux ave, spes unica,
Hoc passionis tempore
Auge piis justitiam,
Reisque dona veniam.
Te, summa Deus Trinitas,
Collaudet omnis spiritus:
Quos per crucis mysterium
Salvas, rege per saecula. Amen.
Pater John Berg FSSP,
generaal-overste van
de priesterbroederschap Sint Petrus
Op 7 juli 2007 (7-7-7) publiceerde paus Benedictus XVI zijn langverwachte motu proprio Summorum Pontificum, waarin hij bepaalde dat de ‘oude’ Mis, in 1570 gepromulgeerd door de heilige paus Pius V, in de editie van 1962 (gepromulgeerd door de heilige paus Johannes XXIII), voortaan als buitengewone vorm van de Romeinse ritus door elke priester die daartoe in staat is dagelijks mag worden opgedragen, in het bijzonder wanneer een stabiele groep van gelovigen daarom vraagt. Het motu proprio trad in werking op 14 september 2007, het feest van Kruisverheffing.
Dit jaar is het dus 10 jaar geleden dat de emeritus paus de traditionele Latijnse Mis volledig heeft vrijgegeven. Al een jaar eerder, op zondag 17 september 2006, begon met toestemming van de bisschop van Haarlem, mgr Jozef Punt, een experiment met de Tridentijnse Mis in de Agneskerk, dat elf jaar later is uitgegroeid tot een volwaardige (personele) parochie met een traditioneel parochiepastoraat, waar alle sacramenten en ook begrafenissen in de ‘oude’ ritus kunnen worden gevierd. Sinds oktober 2008 staat de parochie onder leiding van pastoor Martin Kromann Knudsen FSSP.
Ter viering van het tweede lustrum van Summorum Pontificum zal de algemeen overste van de FSSP, de zeereerwaarde pater John Berg (foto hiernaast), op zondag 17 september in onze kerk een plechtige heilige Mis opdragen met pontificale assistentie vanaf de troon. Voorafgaand zal mgr Jan Hendriks, hulpbisschop van Haarlem-Amsterdam, aan enkele gelovigen het vormselsacrament toedienen.
Paus Benedictus XVI: "In de geschiedenis van de liturgie is er groei en vooruitgang, maar geen breuk. Wat voor de
vorige generaties heilig was, blijft ook voor ons heilig en groots; het kan niet plotseling geheel verboden worden
of zelfs schadelijk zijn."
Dit jaar is het tien jaar geleden dat paus Benedictus XVI in zijn motu proprio Summorum Pontificum de traditionele Latijnse liturgie reguleerde als buitengewone vorm van de Romeinse ritus. Dit motu proprio trad in werking op 14 september 2007, het feest van Kruisverheffing. Een jaar eerder vond in onze kerk de eerste Tridentijnse heilige Mis sinds vele tientallen jaren plaats. Op zondag 17 september 2006 droeg pater John Berg FSSP een plechtige heilige Mis op, met assistentie van diaken en subdiaken. Toen werd gezongen de Mis in D Op. 86 van Antonin Dvorak:
Kardinaal Burke bij binnenkomst in onze kerk
op 6 november 2011.
Eerder dit jaar sprak kardinaal Burke over de tiende verjaardag van het motu proprio Summorum Pontificum, dat de viering van de liturgie en de sacramenten in de Tridentijnse ritus reguleert als de 'buitengewone vorm van de Romeinse ritus':
"Het motu proprio reageert op een situatie die volgde na Vaticanum II waar de liturgische hervorming die gewenst werd door de concilievaders onjuist werd geïnterpreteerd. Volgens deze foutieve interpretatie zou de nieuwe vorm van de heilige liturgie volledig moeten afwijken van de vorm zoals die door de eeuwen heen is aangenomen. Dit is een tegenstrijdigheid, omdat de heilige liturgie organisch is en langs de apostolische traditie door de eeuwen heen tot ons is gekomen. Aldus heeft het motu proprio ons de mogelijkheid gegeven de eenheid te herstellen in de vorm van de heilige liturgie om zo de onveranderlijke realiteit van Jezus' aanwezigheid onder ons te benadrukken.
Ik denk dat de viering in de buitengewone vorm gaat toenemen, omdat bij al mijn bezoeken ik veel jonge mensen zie die zich hechten aan de buitengewone vorm van de Mis. Wat hen aantrekt is de heiligheid van deze ritus. De liturgie is immers een handelen van God Zelf: Jezus, zittend in heerlijkheid aan de rechterhand van de Vader, komt neer op het altaar om opnieuw in Zijn offer aanwezig te zijn. De buitengewone vorm is duidelijk heiliger. Jongeren en jonge gezinnen voelen zich zeer aangetrokken door de buitengewone vorm. Ik zeg niet dat de gewone vorm niet heilig is! Zeker wel, maar de hervorming heeft in zekere zin de vorm van de ritus ontbloot en deze heiligheid minder duidelijk zichbaar gemaakt."
Even een kort woordje vanaf de andere kant van de wereld hoe het gaat met jullie voormalige parochiaan Berdine Zoonen. Na bijna een jaar geleefd te hebben met de Benedictinessen van Maria, Koningin van de Apostelen, mocht ik samen met mijn vijf mede-postulanten op 20 augustus jl. het habijt ontvangen. Voor de grote dag zijn alle bruiden een paar dagen in retraite gegaan om zich voor te bereiden op dit ondoorgrondelijke mysterie: de verloving met de Zoon van de Allerhoogste God.
De heilige Mis begonnen we in een bruidsjurk en nadat we onze Bruidegom mochten ontvangen in de heilige communie werden we op het priesterkoor door de bisschop gevraagd wat ons verzoek was, waarop wij antwoorden: "Misericordiam Dei et habitum sanctae conversationis" (de barmhartigheid van God en het habijt van heilige bekering). Om onze bekering van de ijdelheden van deze wereld uit te drukken heeft de bisschop ons haar afgeknipt en ontvingen we het zwarte habijt (dood aan de wereld) en een witte sluier (het teken van zuiverheid). Daarna hoorden we onze nieuwe naam; vanaf nu ben ik zuster Maria Helena, naar de moeder van Constantijn, die het heilig Kruis gevonden heeft!
Er liggen nu twee heel belangrijke jaren voor mij, het noviciaat, waarin ik met de hulp van Gods genade de grondslag hoop te leggen voor de rest van mijn religieuze leven. Mag ik jullie nederig vragen om mij niet te vergeten in jullie gebeden, zoals ik ook altijd voor jullie zal doen?
Begin september zal de uit Rusland afkomstige pater Vitaly Leontyev FSSP als priester van de priesterbroederschap Sint Petrus komen wonen in het naast de kerk gelegen Bonifatiushuis. Hij zal als tweede priester komen werken in de Jozefparochie bij de Agneskerk en in het nieuwe Nederlandse apostolaat dat ook in september van start gaat.
Pater Leontyev (foto) is geboren in 1971 in Rusland. Hij is tot priester gewijd op 3 juni 2006, nadat hij zijn opleiding aan het FSSP-seminarie Onze Lieve Vrouw van Guadeloupe in de Verenigde Staten had voltooid. De laatste jaren was hij werkzaam in een apostolaat van de priesterbroederschap Sint Petrus in de Zwitserse plaats Rotkreuz, dat net als het Amsterdamse apostolaat deel uitmaakt van het Duitse district.
Met het aanbreken van de maand september loopt het zomerreces ten einde. De meesten van u zijn weer terug van vakantie of van een bezoek aan hun geboorteland, en kunnen nu weer regelmatig deelnemen aan het parochiële leven.
Deze maand gaat ook de catechese voor volwassenen weer van start, maar nu nog uitsluitend op zaterdag, twee keer per maand. Dit hangt samen met ontwikkelingen in het apostolaat en een nieuw werkterrein voor de priesterbroederschap Sint Petrus. Wij staan voor het oppakken van een nieuw pastoraat, waar een van onze priesters ook twee dagen per week zal verblijven. Om dat mogelijk te maken is op enkele punten een reorganisatie nodig op ons pastoraat in Amsterdam. Wat dit nieuwe apostolaat inhoudt zal ik u laten weten nadat de afspraken met de kerkelijke autoriteiten zijn afgerond.
Deze herfst zullen twee van onze acolieten intreden in de grootseminaries van de broederschap (in Duitsland en de Verenigde Staten). Voor hen vraag ik om uw begeleidend gebed, dat het Gods Wil mag zijn dat zij tot het wijdingsaltaar mogen treden en dat zij goede en ijverige priesters mogen worden.
Dan wijs ik u nog graag op het bezoek van de hulpbisschop, mgr Jan Hendriks (foto), die op zondag 17 september aan enkele gelovigen het heilig vormsel zal toedienen. Aansluitend zal de generaal-overste van de priesterbroederschap Sint Petrus, pater John Berg, een plechtige heilige Mis met pontificale assistentie opdragen.
In de maand juli treedt ook in onze parochie het zomerreces aan. De catechese voor volwassenen en de lezingen voor de Sint-Nicolaasacademie kennen een onderbreking tot aan september, en ook velen van u zullen gedurende korte of langere tijd met vakantie gaan.
In het afgelopen jaar is de belangstelling voor de catechismuslessen en ook voor de maandelijkse lezing voor de academie op de derde zaterdag enigszins afgenomen. Dat is zowel onbegrijpelijk als betreurenswaardig, omdat er door de Sint-Nicolaasacademie uiterst competente sprekers zijn uitgenodigd die over interessante en actuele thema’s in het spanningsveld tussen Kerk, geloof en maatschappij hebben gesproken. Deze thema’s hadden wellicht bij velen de horizon kunnen verbreden.
Wat de catechese betreft: Het is gewoon zo dat vele katholieken – en dus ook gelovigen uit onze parochie – een uiterst gebrekkig begrip hebben van de inhoud van ons geloof. Dat leidt niet zelden tot merkwaardige uitspraken of tot het navolgen van uiterst dubieuze privé-verschijningen. Wij zijn allen geroepen om te geloven wat de Kerk ons voorhoudt om te geloven; voorwaarde is dan dat wij er moeite voor doen om dat geloof te begrijpen. Het kennen van ons geloof is een onmisbare geleiding naar een ware verdieping in Gods heilswerk onder ons.
Daarom spreek ik de hoop uit om velen van u die daartoe in staat zijn vanaf september te mogen verwelkomen in de catechese of af en toe te ontmoeten bij de Sint-Nicolaasacademie.
Vandaag celebreerde neomist Sacha Steijaert zijn eerste heilige Mis in de buitengewone vorm van de Romeinse ritus in onze kerk. Als seminarist was hij vaker bij ons te gast in de rol van subdiaken. Na zijn priesterwijding op 10 juni jl. kon hij nu zelf de Mis celebreren, geassisteerd door diaken, subdiaken en presbyter assistens. Aansluitend op de Hoogmis gaf hij aan ieder die dat wilde de neomistenzegen. Daarbij werden gedachtenisplaatjes uitgedeeld (zie afbeelding links en rechts). Na afloop van de plechtigheid ontving de pasgewijde priester een kazuifel met toebehoren als cadeau van onze parochie. Op de foto toont hij het kazuifel, geflankeerd door de broertjes Simon (links) en Mike (rechts) Duindam; op de achtergrond pastoor Kromann Knudsen.
Op zondag 2 juli zal de Hoogmis in onze kerk worden gecelebreerd door de eerwaarde heer Sacha Steijaert (foto), die op 10 juni jl. priester is gewijd door de bisschop van 's-Hertogenbosch. In de afgelopen jaren heeft hij meerdere keren in onze kerk geassisteerd en nu zal hij voor het eerst de heilige Mis opdragen in de buitengewone vorm van de Romeinse ritus. We vieren de vierde zondag na Pinksteren.
Op woensdag 14 juni is overleden mevrouw Johanna Beryl Tjon Atsoi. Jarenlang was zij met haar echtgenoot -- die in november 2016 is overleden en met wie zij meer dan 70 jaar gehuwd is geweest -- een vaste bezoeker van onze kerk.
De kerkelijke begrafenisplechtigheid zal plaatsvinden op woensdag 21 juni om 15.00 uur op de R.-k. begraafplaats Buitenveldert. Op diezelfde dag is er om 11.00 uur voor haar een Requiemmis in onze kerk.
Afgelopen week verscheen in Amerika een opmerkelijk boek over homoseksualiteit van de hand van Daniel Mattson met de titel Why I don’t call myself gay (Waarom ik mijzelf geen homo noem). De auteur is een katholiek die zich aangetrokken voelt tot mensen van het eigen geslacht maar in kuisheid leeft.
Het boek is opmerkelijk omdat het ingaat tegen de wereldwijd in steeds bredere – ook katholieke – kringen aanvaarde gedachte dat zaken als een 'gay lifestyle', het homohuwelijk en geslachtskeuze-naar-eigen-voorkeur grote verworvenheden van deze tijd zijn. De schrijver maakt zich zorgen over het groeiende aantal priesters en bisschoppen die openlijk steun betuigen aan de acceptatie van homoseksualiteit als een manier van leven, ook binnen de Kerk.
Mattson vertelt over de strijd in zijn eigen leven, waarbij hij zich in eerste instantie afkeerde van God en een leven leidde in losbandigheid totdat hij zich bekeerde tot Christus en (opnieuw) ontdekte dat hij als mens geschapen is naar beeld en gelijkenis van God, dat hij een geliefde zoon van God is. Daarin vond hij werkelijke rust. In dit boek maakt hij duidelijk dat de Rooms-katholieke Kerk een positieve boodschap heeft voor mensen die, zoals hijzelf, homofiele gevoelens hebben, een boodschap die leidt tot werkelijk levensgeluk. Ook legt hij uit hoe het aanvaarden van de eenzaamheid die gepaard gaat met het hebben van deze gevoelens, en het opdragen van die eenzaamheid aan God een grote bijdrage kan zijn voor het leven van deze wereld. Hij spreekt over het mysterie van het lijden dat aan ons geopenbaard is.
Even opmerkelijk is dat het voorwoord van dit boek is geschreven door kardinaal Sarah, prefect van de Vaticaanse Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Regeling van de Sacramenten. Hij geeft hierin zowel een schitterende aansporing als een hartstochtelijk pleidooi aan zijn collega-bisschoppen en priesters. Hij deelt eerst een berisping uit door aandacht te vragen voor het feit dat de Kerk dingen in de catechismus over homoseksualiteit leert die sommige geestelijken niet citeren, inclusief de duidelijke waarschuwing: "In geen enkel geval kunnen homoseksuele handelingen worden goedgekeurd."(CKK 2357) Het respect en de gevoeligheid waarnaar de catechismus terecht verwijst, geven ons geen permissie om mannen en vrouwen die last hebben van aantrekkingskracht naar hetzelfde geslacht de volheid van het Evangelie te ontnemen. Het weglaten van de 'harde' uitspraken van Christus en Zijn Kerk duidt niet op naastenliefde."
Zijn waarschuwing over het onthouden van het Evangelie aan degenen die met homofiele gevoelens te maken hebben, komt op een kritiek moment in het leven van de Kerk, waarin verschillende bisschoppen en kardinalen pleiten voor het omarmen van de LHBT-familie (*) binnen de Kerk. Deze prelaten en geestelijken, die homoseksualiteit rechtvaardigen, betwisten het werkelijke begrip van de Kerk voor de menselijke persoon en voor de menselijke seksualiteit door het authentieke kerkelijke onderricht opzij te zetten en op die manier mensen die gericht zijn op hetzelfde geslacht eerder in gevaar brengen dan helpen.
Kardinaal Sarah (foto) waarschuwt met een opmerking die zowel een overvloed aan liefde als de Waarheid weergeeft: "Wij kunnen niet méér medelijden hebben of méér genadig zijn dan Jezus." Hij verwijst daarbij naar een publieke oproep van een paar jaar geleden van Jean Lloyd, een voormalig lesbische en nu gelukkig getrouwde moeder van twee kinderen, aan haar medechristenen: "Mag ik twee verzoeken doen? Blijf me liefhebben, maar onthoud dat je niet barmhartiger kan zijn dan God. Het is niet barmhartig om gelijk-geslachtsdaden als goed te bevestigen. Beoefen medelijden in de betekenis van 'medeleven': lijd met mij. Breng de waarheid niet in gevaar. Help me ermee in harmonie te leven. Ik vraag u om mij te helpen om mijn kruis op te nemen en Jezus te volgen."
Kardinaal Sarah's voorwoord sluit met een sterk pleidooi aan zijn medebroeders: "Ik moedig mijn broeder-bisschoppen en priesters speciaal aan om dit boek te lezen. Ik vertrouw erop dat het hun overtuiging zal verdiepen dat de wijsheid van de Kerk op dit moeilijke en gevoelige onderwerp ware liefde en medeleven tot uiting brengt." Hij vraagt om de moeilijke delen van het Evangelie niet te onthouden aan hen die zich aangetrokken voelen tot mensen van hetzelfde geslacht, maar gul te zijn met de levengevende waarheid dat we in vrijheid mogen leven als zonen en dochters van God.
Vervolgens verhaalt hij vier belangrijke waarheden:
1. Alleen Christus kan de wonden van zonde en scheiding genezen.
2. Alleen de Kerk heeft de antwoorden op de diepste vragen van de mens en zijn diepste behoeften aan liefde en vriendschap.
3. Alleen de volheid van het evangelie vervult het menselijke hart.
4. Alleen de geboden markeren het pad naar vriendschap met Christus en met elkaar, want Gods geboden zijn niet lastig (1 Joh. 5, 3).
Hoewel kardinaal Sarah door tegenstanders vaak wordt beschouwd als een vijand van LHBT-rechten, is het tegendeel waar: Diegenen met homofiele gevoelens hebben geen grotere pleitbezorger, geen betere herder, geen grotere vriend dan een man die overkort de Waarheid voorhoudt.
Daniel Mattson, auteur van Why I don't call myself gay, vertelde aan LifeSiteNews: "Ik voel dat kardinaal Sarah ons allen bijstaat en ondersteunt die van de wereldse visie op seksualiteit afgeweken zijn en de vrijheid en de waarheid hebben gevonden in de Kerk. Met de steun van kardinaal Sarah voel ik dat ik een stevige basis heb voor de steun om het goede nieuws te delen dat de Kerk aan een man zoals ik biedt. Zoals kardinaal Sarah zegt heeft alleen de Kerk de antwoorden op de diepste vragen van het menselijke hart. De Kerk heeft mij de weg, de waarheid en het leven getoond in het volgen van de Jezus' liefde die zegt dat ik op geen enkele wijze veroordeeld ben, maar dat om het echt overvloedige leven te kunnen leven, ik moet doen wat alle mensen moeten doen wanneer zij de liefde en barmhartigheid van Jezus tegenkomen: door de genade van God, ga heen en zondig niet meer."
(*) LHBT = lesbienne, homo, biseksueel of transgender
Zondag 11 juni na de Hoogmis kunt u een bijzondere lezing bijwonen over de situatie van de christenen in Syrië. De lezing wordt verzorgd door priester Peter Fuchs, voorzitter van Christian Solidarity International, de organisatie waarvoor wij dit jaar de vastenactie hebben gehouden. De lezing is in het Duits en zal plaatsvinden tussen 13.00 en 14.00 uur. U krijgt de mogelijkheid om u een duidelijk beeld te vormen van de ramp die onze oosterse christenbroeders en -zusters moeten doorstaan.
Begin juni vieren wij het hoogfeest van Pinksteren, het feit dat op de apostelen te Jeruzalem de Heilige Geest neerdaalde Die hen bekrachtigde in hun prediking, waarop onmiddellijk 5.000 mannen zich bekeerden.
De Heilige Geest is op dezelfde wijze neergedaald op ieder van ons – in het heilig Vormsel – waardoor wij bekrachtigd zijn in onze dienst aan God, om trouw te blijven aan de belofte van ons doopsel namelijk om een dienaar van God te zijn, iemand die Zijn heilige Wil voltrekt, en daardoor met de heiligheid van ons doopsel na een voltooid leven op deze aarde het hemels Vaderland te kunnen ingaan. De bijstand van de Heilige Geest is daarbij niet alleen bevorderlijk maar absoluut noodzakelijk.
Deze woorden zijn niet alleen maar theorie; ze zouden voor ieder van ons werkelijkheid moeten zijn, want het is de werkelijkheid van de Kerk, het volk Gods op weg naar zijn Schepper en Redder. Wie er anders over denkt, neemt zijn christen-zijn niet serieus en zal waarschijnlijk zijn eeuwige bestemming niet bereiken.
Het bidden van Akathistoshymnen is een wijd verspreid en zeer geliefd gebruik bij Orthodoxe christenen. Velen voegen een Akathist naar hun keuze toe aan het ochtend- of avondgebed. Orthodoxe christenen zingen het met veel eerbied. Voor hen en voor wie kennis wil maken met deze uitzonderlijke vorm van Orthodoxe schoonheid maar het Kerkslavisch of het Byzantijnse Grieks niet verstaat, is het een grote rijkdom enkele van de meest gekende hymnen te kunnen zingen en bidden of beluisteren in de eigen taal. Sommige van deze hymnen getuigen van een grote dichterlijke zeggingskracht (zelfs in de vertaling ervan!) en vooral van een diep theologisch inzicht. Andere zijn de dankbare jubelkreten van een gelovige ziel, die zijn diepe dankbaarheid uitdrukt voor de zegeningen, aan de Moeder Gods geschonken.
De Moeder Gods is de Beschermvrouwe van de christenen. Vandaar dat de Orthodoxe kerk in zoveel hymnen, liederen en verzen de lof zingt van de Koningin van hemel en aarde. Door het bidden van de Akathistoshymnen leert de christen in het bidden toevlucht te nemen tot haar, maar wordt ook onderwezen in vertrouwen op Maria’s voorspraak bij God door met heel de ziel te jubelen om het grote heilswerk dat door God in Maria en in Christus tot stand is gebracht. Wie eenmaal geproefd heeft van de vreugde haar lof te zingen, leert haar sterke kracht ook ervaren op directe en wonderbare wijze.
Vandaar dat vele orthodoxe geestelijke vaders aansporen tot het bidden van deze hymnen tot de Moeder Gods, want zo ervaart de christen de bescherming van Maria en haar voorspraak bij God.
Het Griekse woord 'Akathistos' betekent letterlijk 'niet gaan zitten'. Daarom worden deze hymnen in de Orthodoxe kerk altijd staande gezongen.
Maria, gij spreekt voor ons ten beste,
gij zijt voor ons een schutsvrouw tegen alle kwaad.
Daarom zingen wij vol dankbaarheid dit glorielied.
Red ons door uw grote macht, o Moeder van God,
uit alle gevaren, nu wij tot u zingen:
Wees gegroet Moeder Gods, o Maria, altijd maagd!
1. Als gezant van de hemel werd een aartsengel
tot de Moeder Gods gezonden
om de blijde boodschap te verkondigen.
Toen aanschouwde hij, o Heer,
Uw menswording en riep in opperste verbazing
met zijn hemelse stem:
Verheug u, uit wie de Vreugd' zal verschijnen.
Verheug u, door wie de vloek zal verdwijnen.
Verheug u, gij richt de gevallen Adam weer op.
Verheug u, vertroosting voor de tranen van Eva.
Verheug u, gij gaat al ons denken te boven.
Verheug u, diepte, onpeilbaar voor het engelenoog.
Verheug u, want de troon van de Koning zijt gij.
Verheug u, want gij draagt de drager der wereld.
Verheug u, ster, die de Zon doet verschijnen.
Verheug u, schoot waarin God nederdaalt.
Verheug u: door u wordt de schepping vernieuwd.
Verheug u: door u wordt de Schepper een kind.
Wees gegroet Moeder Gods, o Maria, altijd maagd!
2. Bewust was zich Maria haar reinheid
en daarom sprak zij onomwonden tot Gabriël:
"O hoe wonderbaar is mij uw woord,
hoe ondoorgrondelijk.
Gij verkondigt dat de maagd moeder wordt.
En gij jubelt voor God:
Allluja, alleluja, alleluja!"
3. Gericht op de kennis die niet te kennen is,
zei de Maagd tot de gezant van de Heer:
"Zeg mij: hoe zal dit geschieden?
Dat ik uit mijn maagdelijke schoot een Zoon zal baren?"
Maar de engel sprak haar toe met deze woorden:
Verheug u, ingewijde in een onzegbaar mysterie.
Verheug u, bewaarster van een door God verzegeld geheim.
Verheug u, Christus' wonderen beginnen in u.
Verheug u, gij bevat de kern van zijn lering.
Verheug u, hemelladder waarlangs God tot ons afdaalt.
Verheug u, brug die aardbewoners in de hemel geleidt.
Verheug u, bron van verbazing der engelen.
Verheug u, gij doorbreekt de macht van de duivels.
Verheug u, op onuitsprekelijke wijze baart gij het Licht.
Verheug u, die niemand dit wonder laat zien.
Verheug u, de wijsheid der wijzen gaat gij te boven.
Verheug u: gij verdiept ons eenvoudig geloof.
Wees gegroet Moeder Gods, o Maria, altijd maagd!
4. Door Gods kracht overschaduwd
heeft de Maagd ontvangen,
hoewel zij nooit door een man werd benaderd.
Haar moederschoot werd een vruchtbare akker
en allen die verlossing willen oogsten naderen en zingen luid:
Alleluja, alleluja, alleluja!
5. En de Maagd spoedde zich naar Elisabeth
nadat zij in haar moederschoot God had ontvangen.
Het kind in de schoot van Elisabeth sprong vol vreugde op
alsof het zelf Gods Moeder begroette:
Verheug u, rank van een onsterfelijke stam.
Verheug u, gij draagt de vrucht die nimmer vergaat.
Verheug u, gij voedt Hem die alle leven verzadigt.
Verheug u, gij schenkt het leven aan Hem die ons maakte.
Verheug u, weelde van de ontferming van God.
Verheug u, tafel die overvloeit van Gods rijke genade.
Verheug u, gij geeft ons lichaam weer kracht.
Verheug u, gij bereidt onze ziel een veilige haven.
Verheug u, heerlijk geurende wierook van voorspraak.
Verheug u, die heel de wereld redt door gebed.
Verheug u, Gods welbehagen voor wie moeten sterven.
Verheug u, die de stervelingen moed geeft bij God.
Wees gegroet Moeder Gods, o Maria, altijd maagd!
Maria, gij spreekt voor ons ten beste.
Gij zijt voor ons een schutsvrouw tegen alle kwaad.
Daarom zingen wij vol dankbaarheid dit glorielied.
Red ons door uw grote macht, o Moeder van God,
uit alle gevaren, nu wij tot u zingen:
Wees gegroet Moeder Gods, o Maria, altijd maagd!
Aan de verschijningen van de heilige maagd Maria aan de drie herderskinderen in Fatima, waarvan de eerste op 13 mei 1917 plaatsvond, gingen verschijningen van een engel vooraf. Deze engel leerde aan Lucia, Jacinta en Francisco het volgende gebed:
Allerheiligste Drieëenheid, Vader, Zoon en Heilige Geest, ik offer U op het kostbaar Lichaam en Bloed, de Ziel en de Godheid van Jezus Christus onze Heer, vertegenwoordigd in alle heilige Tabernakels van de wereld, tot eerherstel van alle beledigingen, heiligschennissen en onverschilligheden waardoor Hijzelf beledigd wordt. Door de oneindige verdiensten van het Heilig Hart van Jezus en het Onbevlekte Hart van Maria, bid ik om de bekering van onze zondaars.
Maria sprak tot de kinderen onder meer:
"Mijn Onbevlekt Hart zal jouw toevlucht zijn en zal je naar God leiden." en "Bidt elke dag een rozenhoedje voor de vrede op de wereld en de bekering van de zondaars."
De gebedsgroep Amsterdam van het Legioen Kleine Zielen van Jezus’ Barmhartig Hart komt elke tweede woensdag van de oneven maanden (januari, maart, mei, juli, september en november) bijeen in onze kerk en pastorie. Het zaadje van het legioen werd op de akker van de Heer geplant door het verlangen van de H. Theresia van Lisieux. Haar gebed was: “Ik smeek U een legioen van kleine zoenoffers uit te kiezen die Uw Liefde waardig zijn.”
Om dit verlangen te verwezenlijken heeft Jezus Zelf een kleine boodschapster gekozen. Haar naam is Marguerite, afkomstig uit Wallonië. Gedurende vele jaren heeft Hij haar gevormd en geleid en haar de ‘Boodschap van de Barmhartige Liefde aan de Kleine Zielen’ ingeven. Het geestelijk kindschap heeft binnen de Kerk vaste vorm gekregen in een zichtbare ver-wezenlijking, het Legioen Kleine Zielen, waarvan Jezus de stichting aan Zijn kleine boodschapster Marguerite heeft toevertrouwd.
In 1983 heeft de toenmalige bisschop van Luik, mgr G.M. van Zuylen, de statuten van het legioen, die zijn opgesteld naar kerkelijk recht, goedgekeurd. Deze officiële erkenning van het Legioen Kleine Zielen van Jezus’ Barmhartig Hart maakte het mogelijk dat het legioen zich over de hele wereld kon verspreiden met de zekerheid een officiële vereniging binnen de Kerk te zijn.
Het legioen heeft zijn centrum in Chevremont. Van daaruit wordt de boodschap van Jezus’ oproep tot Liefde, als enige remedie tegen het kwaad dat de wereld teistert en zelfs in Zijn Kerk tweedracht zaait, verspreid. De verschrikkelijke storm die door haat wordt aangewakkerd kan alleen verdwijnen door gebed en offerbereidheid. Het is aan de ‘kleine zielen’ om hieraan bij te dragen.
Een ieder is van harte uitgenodigd om kennis te komen maken en te komen meebidden met de gebedsgroep. Niemand is te groot of te klein, wij zijn allemaal aan het oefenen. De bijeenkomst in de maand mei is op woensdag 10 mei. Na het Marialof en de heilige Mis is er om 11.45 uur de Rozenkrans van de Barmhartige Liefde met toewijding, aansluitend is er in de zaal van de pastorie een kopje koffie of thee en een conferentie.
Voor meer informatie kunt u terecht op de website van het legioen.
Wij bevinden ons in de vreugdevolle Paastijd, die duurt tot aan de Hemelvaart van de Heer, waarop de Paaskaars na het zingen van het Evangelie gedoofd zal worden. Op dit moment is Pasen dus niet achter de rug, maar net begonnen. Begonnen is de tijd van het heil. Zo moeten wij als christenen dan ook leven, niet aan de oppervlakte van de uiterlijke feesten door het jaar, maar ons diep laten doordringen door de genaden die God ons wil doen toekomen door aan het liturgisch leven van de Kerk deel te nemen.
De maand mei is in het bijzonder toegewijd aan de heilige maagd Maria. Wij vereren haar als beschermster van de christenen. Tijdens weekdagen kunt u deze verering zichtbaar maken door in de kerk tijdens het lof deel te nemen aan de gemeenschappelijke rozenkrans en de daarop volgende litanie. Onze tijd heeft zeker het gebed en de voorspraak van de Moeder der christenheid nodig, om niet te verzinken in ellende en vernieling.
Fotograaf Hans van den Bosch legde enkele weken geleden het in- en exterieur van onze Agneskerk op buitengewone wijze vast. Dat hij graag kerken fotografeert blijkt uit het onderdeel 'kerken' op zijn website, waarop ook onderstaande foto's zijn terug te vinden.
Op Witte Donderdag herdenken we niet alleen de instelling van het heilig Altaar¬sacrament maar ook van het heilig priesterschap. De pastoor van Ars zei over de priester: “Zonder de priester zouden de dood en het lijden van onze Heer tot niets dienen. Het is de priester die het werk van de verlossing op aarde voortzet (…) Wat zouden we hebben aan een huis vol goud als er niemand was die de deur ervan voor ons opende? De priester bezit de sleutel tot de hemelse schatten: hij is het die de deur opent; hij is de rentmeester van de goede God, de beheerder van Zijn goederen.”
Er is dagelijks biechtgelegenheid vanaf een half uur voor iedere H. Mis of na (telefonische) afspraak. In de Goede Week is er extra biechtgelegenheid op vrijdag en zaterdag (zie kalender).
Uit diepte van ellende
roep ik tot U, o Heer.
Gij kunt verlossing zenden,
ik werp mij voor U neer.
O, laat Uw oor zich neigen
tot mijn bedeesd gebed,
dat ik gehoor verkrijge
en door U word gered.
Heer God, laat ons verwerven
na dood verrijzenis,
door met Uw Zoon te sterven
aan al wat zondig is.
Wil ons om Hem vergeven,
was door Zijn dood ons rein,
opdat Zijn nieuwe leven
ons Pasen moge zijn.
In verband met de drukte rondom Pasen en afwezigheid van de Pastoor zal in de maand april geen volwassenencatechese worden gegeven. In de maand mei zal de reeks worden voortgezet.
In het Informatiebulletin voor de maand april vindt u alle liturgische plechtigheden die plaatsvinden in de Goede Week en gedurende het Paasoctaaf, waaronder de (extra) mogelijkheden voor het sacrament van de biecht. Ik vraag u dringend om niet op het laatste moment te komen, omdat de priester in verband met de aansluitende plechtigheden dan niet voldoende tijd heeft voor dit belangrijke sacrament.
Graag herinner ik u aan de vijf geboden van de heilige Kerk, die nu juist vooral betrekking hebben op de vastentijd en de Paastijd:
1. Zon- en feestdag zult gij eren.
2. Op boet- en vrijdag vlees ontberen.
3. Houd de vasten ongeschonden.
4. Biecht minstens eens per jaar uw zonden.
5. En nut rond Pasen ’t Brood des Heren.
De mens die na het biechten de heilige communie kan ontvangen, en dus in staat van genade verkeert, kan ook in zekerheid de verlossing verwachten die door het heilswerk van Christus ons deelachtig is geworden. Laten wij in de loop der tijd en door de bezigheden van ons aardse leven niet vergeten dat wij alleen door Hem gered kunnen worden. Het gevaar om in onverschilligheid te vervallen is groot en zeer ernstig, omdat wij daarmee het eeuwige doel van ons bestaan uit het oog verliezen.
Met Pasen is deze heilswerkelijkheid direct voor onze ogen zichtbaar geworden. Laten wij dan ook trouw blijven aan deze weg door ons leven, gesterkt door de sacramenten.
Dit jaar wordt de vastenactie in onze parochie gehouden voor Christian Solidarity International, een organisatie gevestigd in München, Duitsland, die zich onder leiding van voorzitter Peter Fuchs, priester, inzet voor de heropbouw van christelijke gemeenschappen in de door islamitische terreur verwoeste oude apostolische kerken in het Midden-Oosten.
U kunt uw bijdrage storten op bankrekening NL48 ABNA 0589 9700 89 ten name van parochie H. Jozef, onder vermelding van ‘vastenactie 2017’, of deponeren in de speciale ronde bus achter in de kerk. Bij voorbaat hartelijk dank!
De Kerk wordt katholiek genoemd omdat ze universeel is,
ze is universeel omdat ze voor iedereen is,
ze is voor iedereen omdat ze door de vleesgeworden God
is gesticht om het enige Gebedshuis te zijn
voor alle volkeren en naties.
Biechtgelegenheid
In de Agneskerk kunt u biechten vanaf een half uur voor elke H. Mis. Biechten op een ander tijdstip is ook mogelijk, maar alleen na (telefonische) afspraak.
Elke priester beschikt over een eigen biechtstoel.
Gebed voor de Paus
God, Schepper van het heelal en Heerser over Uw gelovigen, sla Uw barmhartige ogen op Uw dienaar Leo, die door U gekozen is om als herder over Uw Kerk te regeren. Verleen hem, zo smeken wij U, dat hij door zijn woord en zijn voorbeeld, op zodanige wijze leiding geeft aan de hem toevertrouwde kudde, dat hij samen met de gelovigen het eeuwig leven mag verwerven. Dat vragen wij U door Christus, Uw Zoon, onze Heer. Amen.
Video: Traditionele Latijnse liturgie in onze parochie
Gebed tot Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand
Maria, ik kniel met een groot en kinderlijk vertrouwen voor uw beeltenis neer. Nog nooit heeft iemand tevergeefs tot u zijn toevlucht genomen. Aan het kruis heeft uw goddelijke Zoon u als mijn moeder gegeven en hebt gij mij als uw kind aangenomen. Laat mij niet ongetroost van u heengaan. Voortdurend heb ik uw moederlijke bijstand nodig. Moeder, zie dan vol goedheid en medelijden op mij neer en verkrijg voor mij van uw goddelijke Zoon de gunsten, waarom ik u thans met alle aandrang smeek. Ik beloof u dankbaarheid en liefde alle dagen van mijn leven, totdat ik u zal komen bedanken in de hemel. Gij kunt mij helpen, gij wilt mij helpen, gij zult mij helpen, O machtige, o goede, o getrouwe moeder Maria.
Gebed tot Sint Jozef, patroon van onze personele parochie
Heilige Jozef, Liefderijke behoeder en voedstervader van het goddelijke Kind, wees gegroet. Bescherm de heilige Eucharistie, in alle tabernakels van de wereld, tegen de handen van de vijanden. Heilige Jozef, behoed en zegen onze gezinnen! Heilige Jozef, heilige werkman, zegen ons werk in de dienst van God! Geef, dat wij een rein leven leiden! Onder uw bescherming, heilige Jozef, schenk ons steeds geborgenheid. Heilige Jozef, u was de voedstervader, van onze Heer Jezus Christus, de waarachtige bruidegom, van de maagd Maria: bid voor ons. Amen.
Paus Leo XIII
Gebed tot Sint Agnes, patrones van ons kerkgebouw
O roemrijke heilige Agnes, U diende God in ootmoed en vertrouwen op aarde, en geniet nu van Zijn zalige aanschouwing in de hemel. U hield vol tot aan de marteldood en ontving de kroon van het eeuwig leven. Zie de gevaren die ons in dit dal van tranen omringen en help ons, door uw voorspraak, in onze noden en moeilijkheden.
Heilige Agnes, bid voor ons.
Eerherstel aan Jezus in het Allerheiligste Sacrament
